Op basis van het Big Indonesian Dictionary wordt doofheid gedefinieerd als niet in staat om te horen of doof. Er zijn verschillende termen die kunnen worden gebruikt om een onvermogen om te horen of gehoorverlies te beschrijven. Doof en doof zijn de meest voorkomende en populaire termen. Doofheid wordt beschouwd als een eufemisme of een meer verfijnde, vriendelijkere en beleefdere uitdrukking dan andere termen die worden gebruikt voor gehoorverlies. Het blijkt echter dat er behoorlijk significante verschillen zijn in het gebruik van de termen doof en doof, bekeken vanuit de sociaal-culturele orde.
Het verschil tussen doof en doof
In termen van taal worden de termen doof en doof geacht geen verschillende betekenissen te hebben. In het gebruik ervan wordt doofheid beschouwd als een subtiele en meer beleefde vorm van doofheid. Maar blijkbaar, citerend uit het Center for the Study of Individuals with Special Needs, University of Sanata Dharma Yogyakarta (PSIBKUSDY), voelt de Dovengemeenschap zich meer op haar gemak bij het schrijven van Doven (met een hoofdletter T) dan doven. Dit komt omdat de dove begroeting wordt beschouwd als de identiteit van een gemeenschapsgroep die:
- Een sociale identiteit hebben
- Een moedertaal hebben (gebarentaal)
- Heeft een eigen cultuur (geschiedenis, taalsysteem, waarden, tradities, sociaal systeem, etc.),
Voor de Dovengemeenschap is gebarentaal de moedertaal. Het is niet nodig dat dove mensen hun gehoor optimaliseren om te lijken op degenen die horen. Ondertussen wordt de term doofheid meer gebruikt in relatie tot de medische wereld.
Kan doofheid worden behandeld?
Om doofheid te kunnen behandelen, moet vooraf bekend zijn wat de oorzaak van gehoorschade is. Medisch gezien wordt gehoorverlies in drieën verdeeld, namelijk:
1. Geleidend gehoorverlies
Gehoorverlies wordt veroorzaakt door problemen met de gehoorgang, het trommelvlies of het middenoor en de gehoorbeentjes (botten die het middenoor vormen).
2. Perceptief gehoorverlies (SNHL)
Perceptief gehoorverlies wordt veroorzaakt door schade aan de structuren van het binnenoor of schade aan de gehoorzenuw. Dit gehoorverlies is de oorzaak van ongeveer 90 procent van de doofheid bij volwassenen.
3. Gemengd gehoorverlies
Dit type gehoorverlies wordt veroorzaakt door een combinatie van conductieve en sensorineurale stoornissen. Deze aandoening is het meest gecompliceerd om te behandelen. Na het type en de oorzaak te kennen, kan de arts een diagnose stellen en evalueren alvorens te beslissen over het juiste type behandeling om de gehoorconditie van mensen met een gehoorstoornis te verbeteren. Enkele van de mogelijke behandelmethoden zijn:
1. Toediening van medicijnen
De toediening van medicijnen wordt aangepast aan de toestand van elke patiënt. Antischimmelmedicijnen of antibiotica kunnen worden gegeven voor doofheid als gevolg van chronische oorinfecties. Terwijl plotseling gehoorverlies als gevolg van virussen kan worden behandeld met corticosteroïden. Gehoorverlies als gevolg van bepaalde ziekten, zoals de ziekte van Menière, kan verschillende combinaties van medicijnen en veranderingen in levensstijl vereisen, zoals een natriumarm of natriumarm dieet.
2. Chirurgie of operatie
Er kan een operatie of operatie worden uitgevoerd om gehoorverlies te behandelen dat niet adequaat wordt behandeld met medicatie. Chirurgie kan worden uitgevoerd voor gevallen van doofheid door de afwezigheid van de middenoorgang, gehoorverlies door goedaardige tumoren, hoofdtrauma waardoor het oorcompartiment scheurt, enzovoort.
3. Gebruik van hoortoestellen
Hoortoestellen kunnen ook worden gebruikt om doofheid te behandelen. De keuze van het hoortoestel wordt aangepast aan de omstandigheden, of het nu gaat om conventionele hoortoestellen, beengeleidingstoestellen of cochleaire implantaten. [[Gerelateerd artikel]]
Hoe te communiceren met dove mensen
De manier om met dove mensen te communiceren is door gebarentaal te gebruiken. Geen enkele gebarentaal is universeel. Deze taal is in elk land en zelfs regio anders. In Indonesië gebruikt de Dovengemeenschap Indonesische Gebarentaal of BISINDO als hun primaire taal (moedertaal). In het VK gebruiken dove mensen British Sign Language (BSL), terwijl American Sign Language (ASL) in de Verenigde Staten wordt gebruikt. Het verschil zorgt ervoor dat degenen die BISINDO gebruiken BSL en ASL niet begrijpen, en vice versa. BISINDO heeft ook een aantal van hun respectievelijke regionale talen. De gebarentaal van een regio kan verschillen met een verscheidenheid aan andere regionale talen. BISINDO kan niet alleen door dove mensen worden geleerd, maar ook door iedereen die het wil kunnen gebruiken, ook mensen zonder gehoorverlies. Naast BISINDO kunnen dove mensen ook communiceren door te kijken naar mondbewegingen (oraal), hoofd, lichaamsbewegingen, uitdrukkingen, enzovoort. Dove mensen die op speciale scholen les krijgen, kunnen spraak meestal begrijpen door lipbewegingen (oraal), met behulp van BISINDO of beide. Dove mensen die BISINDO of mondeling niet leren, kunnen echter niet beide begrijpen of gebruiken om te communiceren.
