We kunnen het verschil tussen DNA en RNA gemakkelijk zien, wat te zien is aan hun afkortingen, namelijk deoxyribonucleïnezuur en ribonucleïnezuur. Beide zijn chemische verbindingen die door ons lichaam kunnen worden gemaakt en die een vitale rol spelen voor de ontwikkeling en groei van de mens als geheel.
Verschillen tussen DNA en RNA in het menselijk lichaam
DNA en RNA zijn beide geclassificeerd als nucleïnezuurmoleculen en fungeren als dragers van informatie over de toestand van het lichaam, die zal worden doorgegeven aan hun nakomelingen. De genetische informatie in de verbinding wordt opgeslagen in een reeks basen langs de nucleïnezuurketen. Deze basen vormen specifieke paren met elkaar die worden gestabiliseerd door waterstofbruggen. Hoewel ze vergelijkbare rollen lijken te hebben, zijn er enkele fundamentele verschillen tussen DNA en RNA. Enkele hiervan zijn:
DNA bevat een suiker genaamd
desoxyribonucleïnezuur. Dit type suiker bevat base A (
adenine), T (thymine), C (
citocine), en G (
guanine). Voor RNA wordt de daarin aanwezige suiker ribose genoemd. De code die het heeft is A (adenine), U (
uracile), C (
citocine), en G (
guanine).
DNA heeft de vorm van een streng van twee strengen, terwijl RNA slechts een enkele streng is die een kopie van het genetische materiaal van DNA bevat.
Zoals hierboven vermeld, heeft DNA de genetische code A, T, C en G. De vier vormen twee paar codes, waarbij A zal paren met T en C zal paren met G. In RNA is de genetische code A , U, C en G. Deze code vormt het paar AU en CG.
DNA draagt de informatie die het lichaam nodig heeft voor ontwikkeling, functie en reproductie, waarbij RNA zal worden gevormd als een kopie van DNA om aminozuren om te zetten in eiwitten. Soms fungeert RNA ook als een regulator voor genexpressie.
Verschillen in DNA en RNA onthullen de reis van genen
In het lichaam slaat DNA het genetische materiaal op dat mensen gebruiken om het leven in stand te houden. Wat is dan de rol van RNA? Het is precies het RNA-molecuul dat het raamwerk wordt voor de eiwitsynthese. Deze specifieke taak zal worden uitgevoerd door een groep RNA-moleculen genaamd
boodschapper RNA (mRNA). Zoals het wordt genoemd, is mRNA een boodschapper in het proces van eiwitsynthese. Bij dit proces is ook een andere groep RNA-moleculen betrokken, namelijk:
overdracht RNA (tRNA) en ribosomaal RNA (rRNA). Eiwitsynthese vindt plaats in het ribosoom, een complexe verzameling rRNA met meer dan 50 soorten eiwitten.
De rol van DNA en RNA in vaccins
Het werkproces van DNA en RNA zorgt ervoor dat de gezondheidswereld sneller gaat in de geneeskunde. Een daarvan is door een DNA-vaccin te maken. DNA-vaccins zijn toegepast bij de preventie van verschillende infectieuze en kwaadaardige ziekten. De werkzaamheid van dit vaccin is echter niet zo optimaal geweest als door veel partijen wordt verwacht. DNA-vaccins worden beschouwd als een belangrijke stap vooruit in de geschiedenis van de vaccinologie. Er is echter nog steeds verder onderzoek nodig, zodat de effectiviteit ervan is zoals verwacht. [[Gerelateerd artikel]]
Voordelen van DNA en RNA in de geneeskunde
Nu kunnen deze twee zuren in het laboratorium worden geproduceerd voor medicinale doeleinden. Gezondheidsexperts maken combinaties van DNA of RNA voor verschillende doeleinden. Enkele toepassingen van de combinatie zijn:
- Verbeter geheugen en mentale scherpte
- De ziekte van Alzheimer behandelen of voorkomen
- Behandel depressie
- Huidversterking
- Ga de effecten van veroudering tegen
Gehoopt wordt dat een diepere kennis van de verschillen tussen DNA en RNA de weg zal effenen voor de vooruitgang van de medische wetenschap. De toepassing van behandeling met DNA en RNA zal naar verwachting in de toekomst op grotere schaal worden toegepast. Benieuwd naar het verschil tussen DNA en RNA en hun ontwikkeling voor de gezondheid? Jij kan
direct overleg met een arts in de SehatQ gezinsgezondheidsapp. Download nu op
App Store en Google Play.
