Gezondheid

Betekenis van intraveneuze (IV) injectie in de geneeskunde

Niet alleen aangebracht of ingeslikt, er kunnen ook verschillende soorten medicijnen in het lichaam worden gebracht door middel van injectie of intraveneuze injectie. Intra betekent diep en aders zijn bloedvaten. Intraveneuze injectie is dus een procedure waarbij medicijnen rechtstreeks in een ader worden toegediend. Omdat het proces vrij ingewikkeld is, wordt het toedienen van medicijnen met deze methode meestal alleen uitgevoerd door gezondheidswerkers. Want naast het raden van de locatie van de bloedvaten, wat niet eenvoudig is, moeten ook de mogelijke bijwerkingen worden vermeden.

Wanneer moet een intraveneuze injectie worden gegeven?

Toediening van geneesmiddelen door intraveneuze injectie wordt meestal gedaan wanneer de volgende omstandigheden zich voordoen.

1. Noodsituaties

Toediening van geneesmiddelen via de intraveneuze lijn wordt vaak gedaan aan patiënten die onmiddellijk moeten worden behandeld, zoals in onderstaande noodgevallen:
  • Hartaanval
  • hartinfarct
  • vergiftiging
  • Ernstige allergieën
In noodgevallen wordt orale medicatie meestal vermeden omdat het lang duurt voordat het medicijn in de bloedbaan wordt opgenomen. Dit vertraagt ​​de opkomst van geneeskrachtige eigenschappen. Ondertussen zal het medicijn, als het via injectie wordt toegediend, direct in de bloedbaan terechtkomen en snel werkzaam zijn.

2. Medicijnen kunnen in de maag worden vernietigd

Intraveneuze injecties worden ook uitgevoerd om geneesmiddelen te verschaffen die niet effectief zouden zijn als ze oraal werden toegediend. Sommige soorten medicijnen kunnen worden vernietigd door enzymen in de maag of andere spijsverteringskanalen, zodat hun werkzaamheid wordt verminderd.

3. Het medicijn moet geleidelijk worden toegediend

Sommige soorten medicijnen moeten meer dan één keer in een constante dosis worden gegeven. Om de toediening en nauwkeurige dosering te vergemakkelijken, kan dus toediening door middel van intraveneuze injectie een optie zijn. Dit wordt meestal toegepast bij patiënten die bewusteloos zijn of moeilijk medicijnen kunnen innemen. De injectie van het medicijn gebeurt via een infuusbuis, die enige tijd op een ader kan worden aangesloten.

4. De patiënt is ernstig uitgedroogd

Niet alleen medicijnen, intraveneuze injectieprocedures kunnen ook worden uitgevoerd om extra lichaamsvloeistoffen te verschaffen. Deze stap wordt meestal gedaan om patiënten te behandelen die ernstig uitgedroogd zijn. Deze vloeistof wordt meestal een intraveneuze vloeistof genoemd. Infusievloeistoffen die worden gebruikt om uitdroging te behandelen, bestaan ​​uit water, met een beetje toegevoegde suiker en zout als lichaamselektrolyten.

Soorten intraveneuze injectie

Intraveneuze injectiemethoden kunnen in het algemeen worden onderverdeeld in twee soorten, namelijk standaard intraveneuze injectie en intraveneuze injectie met behulp van een centraal veneuze katheter.

1. Standaard intraveneuze injectie

Standaard intraveneuze injectie wordt meestal gebruikt voor kortdurende behandeling, via de methode van intraveneuze injectie en intraveneuze infusie.

• Intraveneuze injectie

Bij deze methode wordt het medicijn slechts in één dosis voor elke injectie gegeven. Meestal wordt deze methode gebruikt om anesthesie te geven vóór de operatie, antihistaminica bij ernstige allergische reacties, vaccins of andere medicijnen.

• Intraveneuze infusie

Ondertussen heeft bij gehospitaliseerde patiënten die opeenvolgende doses van het medicijn nodig hebben, de infusiemethode meestal de voorkeur. Het type infusie zelf kan worden onderverdeeld in twee soorten, namelijk pompinfusie en druppelinfusie.

2. Intraveneuze injectie met behulp van een centraal veneuze katheter

Deze intraveneuze injectie wordt gebruikt voor langdurige behandeling, zoals chemotherapie of een voedingssonde bij patiënten die niet via de gebruikelijke route kunnen eten. Bij deze methode wordt een centraal veneuze katheter (CVC) ingebracht in een ader in de nek, borst, arm of lies. Deze katheter kan enkele weken of zelfs maanden op zijn plaats worden gehouden, afhankelijk van de toestand van de patiënt. CVC zelf heeft de volgende drie hoofdtypen.

• Perifeer ingebrachte centrale katheter (PICC)

Bij de intraveneuze injectiemethode met behulp van PICC wordt het toegediende medicijn naar de bloedvaten in de buurt van het hart geleid. Dit apparaat wordt meestal ingebracht in een ader in de bovenarm.

• Tunnelkatheter

Bij een getunnelde katheter wordt het apparaat in een ader in de nek of borst geplaatst. Met deze methode kunnen de gegeven medicijnen direct in de bloedvaten van het hart worden gebracht.

• Geïmplanteerde poorten

Zoals de naam al aangeeft, worden geïmplanteerde poorten geïmplanteerd of geïmplanteerd onder het huidoppervlak. Vervolgens wordt het medicijn door het apparaat ingebracht dat vervolgens in de bloedvaten stroomt. [[Gerelateerd artikel]]

Bijwerkingen van intraveneuze injectie

Toediening van geneesmiddelen via een intraveneuze injectiemethode is over het algemeen veilig om te doen. In sommige gevallen zijn er echter risico's om op te letten, zoals allergische reacties, infecties, beschadiging van bloedvaten en bloedstolsels. Infectie vindt meestal plaats op de injectieplaats, als het gebruikte instrument of het oppervlak van de te injecteren huid niet eerst wordt gesteriliseerd. Ondertussen kunnen allergische reacties van medicijnen die via injectie worden toegediend, ook snel optreden. In ernstige gevallen kunnen sommige geneesmiddelen die rechtstreeks in een ader worden toegediend, bloedstolsels veroorzaken. Deze stolsels kunnen de bloedstroom blokkeren, zodat het bloedarme weefsel het risico loopt te worden beschadigd en verschillende gevaarlijke ziekten veroorzaakt.
$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found