Het is geen geheim dat eiwitten een belangrijke rol spelen voor de gezondheid van het lichaam, vooral bij het in stand houden van de functie en structuur van weefsels en organen in het lichaam om optimaal te kunnen functioneren. Daarom, wanneer het eiwitmetabolisme in het lichaam wordt verstoord, zult u verschillende ziekten en hun typische symptomen voelen. Eiwit zelf is een groot molecuul, complex, en bestaat uit duizenden kleinere eenheden die we kennen als aminozuren. Maar liefst 20 verschillende soorten aminozuren vormen een lange keten van eiwitten met specifieke functies voor het lichaam volgens hun respectievelijke structuren.
Hoe ziet het proces van eiwitmetabolisme in het lichaam eruit?
Net als andere stofwisseling die in het lichaam plaatsvindt (bijv. vetzuren en glucose), vindt de eiwitstofwisseling in het lichaam ook in 2 fasen plaats, namelijk anabolisme en katabolisme. Anabolisme is de vorming van eiwitten uit aminozuren. Aan de andere kant is katabolisme de afbraak van eiwitten in aminozuren. Deze twee processen zijn met elkaar verweven in het eiwitmetabolisme, zodat het lichaam energie kan produceren en beschadigde cellen kan herstellen. Als er dingen zijn die een of beide van deze processen verstoren, zul je een aantal aandoeningen van eiwitmetabolismestoornissen voelen. Het proces van eiwitmetabolisme begint wanneer het voedsel dat je eet in de maag komt. Hier verteert pepsine eiwitten door de peptidebinding aan de NH2-kant van de aromatische aminozuren (fenylalanine, tyrosine, tryptofaan), hydrofoob (leucine, isoleucine, methionine) en dicarbonzuur (glutamaat en aspartaat) te verbreken. Het verbreken van deze peptidebinding kan alleen plaatsvinden in de maag die een zure omgeving heeft, omdat dit proces een ideale pH van 2 vereist. Wanneer voedsel de darm is binnengekomen, kunnen enzymen die eiwitbindingen kunnen verbreken niet meer werken, omdat de pH van de darm is vrij hoog.
Eiwitmetabolisme vindt plaats in de maag en dunne darm.Het eiwitmetabolisme gaat dan verder in de dunne darm, wanneer de alvleesklier trypsine, chemotrypsine en carboxypeptiden afscheidt. Deze maag- en pancreasproteasen breken de eiwitgroepen vervolgens verder af in peptiden met een kleine en middelgrote keten. Peptidasen aan de grens van de dunne darm hydrolyseren deze kleine en middelgrote keten peptiden verder tot vrije aminozuren en tripeptiden. De eindproducten van het eiwitmetabolisme zijn klaar om door cellen te worden opgenomen en gebruikt, zodat het lichaam de voordelen voor de gezondheid voelt. Ongeveer 75-80% van de aminozuren die de eindproducten zijn van de eiwitstofwisseling zullen worden hergebruikt voor de synthese van nieuwe eiwitten. Sommige van de aminozuren die door het lichaam worden opgenomen, zullen ook worden omgezet in energie (ATP), koolstofdioxidegas en water via de Krebs-cyclus. Ondertussen worden de rest van de aminozuren niet in het lichaam opgeslagen. Het wordt snel afgebroken door het proces van katabolisme tot een koolstofskelet voor amfibische verbindingen en ureum, dat vervolgens via de urine uit het lichaam wordt uitgescheiden. [[Gerelateerd artikel]]
Ziekten die verband houden met het eiwitmetabolisme
Bij stoornissen in de eiwitstofwisseling bestaat het risico dat de spieren stijf worden.Wanneer de eiwitstofwisseling niet goed verloopt, kunt u verschillende gezondheidsproblemen krijgen, zoals:
Fenylketonurie (PKU)
Dit is een zeldzame genetische aandoening die ervoor zorgt dat patiënten een aminozuur genaamd fenylalanine in het lichaam opbouwen. Fenylketonurie veroorzaakt geen symptomen bij pasgeborenen, maar kan met de leeftijd verschijnen. Een van de typische symptomen is urine, adem, totdat de lichaamsgeur van de baby onaangenaam (muf) wordt. Mensen met PKU moeten de meeste voedingsmiddelen die eiwitten en de kunstmatige zoetstof aspartaam bevatten, vermijden.Ahornsiroopziekte
Zoals de naam al doet vermoeden, heeft ahornsiroopziekte een kenmerkend symptoom in de vorm van urine die naar ahornsiroop ruikt. Deze ziekte is ook genetisch te wijten aan mutaties in genen die de eiwitproductie stimuleren. Een ander symptoom van deze eiwitstofwisselingsstoornis is een kind dat lui is om borstvoeding te geven, vaak braakt, inactief is en abnormale bewegingen maakt. Indien niet behandeld, kan deze aandoening leiden tot frequente aanvallen, coma en zelfs de dood.Friedrich's Ataxia
Deze eiwitmetabolismestoornis treedt op als gevolg van mutaties in het gen dat een eiwit produceert dat frataxine wordt genoemd. Als gevolg hiervan zal het zenuwstelsel met de leeftijd geleidelijk achteruitgaan, zoals het verlies van het vermogen om te spreken, horen, zien, totdat de spieren stijf worden en niet meer kunnen worden bewogen.
Aantekeningen van SehatQ
Als u denkt dat u de bovenstaande symptomen van stoornissen in het eiwitmetabolisme ervaart, raadpleeg dan uw arts en overleg met u over de juiste behandeling voor uw aandoening. Om meer te weten te komen over het risico op ziekte als gevolg van stoornissen in de eiwitstofwisseling,
vraag het rechtstreeks aan de dokter in de SehatQ gezinsgezondheidsapp. Download nu op
App Store en Google Play.
Eiwitmetabolisme vindt plaats in de maag en dunne darm.Het eiwitmetabolisme gaat dan verder in de dunne darm, wanneer de alvleesklier trypsine, chemotrypsine en carboxypeptiden afscheidt. Deze maag- en pancreasproteasen breken de eiwitgroepen vervolgens verder af in peptiden met een kleine en middelgrote keten. Peptidasen aan de grens van de dunne darm hydrolyseren deze kleine en middelgrote keten peptiden verder tot vrije aminozuren en tripeptiden. De eindproducten van het eiwitmetabolisme zijn klaar om door cellen te worden opgenomen en gebruikt, zodat het lichaam de voordelen voor de gezondheid voelt. Ongeveer 75-80% van de aminozuren die de eindproducten zijn van de eiwitstofwisseling zullen worden hergebruikt voor de synthese van nieuwe eiwitten. Sommige van de aminozuren die door het lichaam worden opgenomen, zullen ook worden omgezet in energie (ATP), koolstofdioxidegas en water via de Krebs-cyclus. Ondertussen worden de rest van de aminozuren niet in het lichaam opgeslagen. Het wordt snel afgebroken door het proces van katabolisme tot een koolstofskelet voor amfibische verbindingen en ureum, dat vervolgens via de urine uit het lichaam wordt uitgescheiden. [[Gerelateerd artikel]] 
Bij stoornissen in de eiwitstofwisseling bestaat het risico dat de spieren stijf worden.Wanneer de eiwitstofwisseling niet goed verloopt, kunt u verschillende gezondheidsproblemen krijgen, zoals: 
