Jaarlijks heeft het Indonesische Rode Kruis (PMI) maar liefst 4,5 miljoen zakken bloed nodig om aan de transfusiebehoefte van de patiënt te voldoen. Hoewel deze hoeveelheid niet klein is, wordt de veiligheid van het bloed in de zak gegarandeerd. Bloedzakken zijn zakken gemaakt van PVC DEHP (Di-2-ethylhexyl ftalaat) plastic en zijn voorzien van een slangsysteem om bloed van de donor af te tappen. Bloedzakken moeten vóór gebruik steriel zijn, dus er moet voor worden gezorgd dat ze geen gaten hebben, ook niet in de buis.
Criteria voor een goede bloedzak
De bloedzak moet voorzien zijn van een informatielabel. Elke zak bloed die aan een bloedontvanger wordt gegeven, moet ook worden getest op verschillende infectieziekten, zoals syfilis, hepatitis B, hepatitis C, tot hiv/aids. Dit hele proces is belangrijk om ervoor te zorgen dat de kwaliteit van het bloed in de zak niet besmet is met bepaalde ziekten of ziektekiemen, totdat het in het lichaam van de ontvanger komt. Het belang van de rol van bloedzakken voor de menselijke gezondheid heeft de overheid ertoe aangezet om regelgeving uit te vaardigen met betrekking tot de criteria voor bloedzakken die aan de normen voldoen. Op basis van de Regeling van de Minister van Volksgezondheid (Permenkes) Nummer 91 van 2015 betreffende Normen voor Bloedtransfusiediensten, moeten de criteria voor een goede bloedzak zijn:
1. Voldoe aan de licentievereisten en goedkeuring van de overheid
- Geregistreerd bij het Indonesische ministerie van Volksgezondheid
- Een distributievergunning hebben van het ministerie van Volksgezondheid
- Gevalideerd en goedgekeurd voor gebruik in Indonesië
2. Zorg voor een goede fysieke conditie van de bloedzak
- Steriel
- Voorzien van gesloten systeem
- De verpakking is niet beschadigd, er zijn ook geen defecten aan de slang, naald of label
- Geen antistollingsverkleuring
- Geen besmetting op het oppervlak van de bloedzak of aan de binnenkant
- niet vochtig
3. Wordt geleverd met een label van de fabriek met de volgende informatie die leesbaar is:
- Fabrieksnaam en adres
- Naam van bloedzak en/of naam van plastic materiaal van bloedzak
- Naam, samenstelling en hoeveelheid antistollingsmiddel en aanvullende vloeistoffen
- Nummer partij/kavel
4. Zorg voor een verpakkingsetiket met de volgende informatie die duidelijk leesbaar is:
- Fabrieksnaam en adres
- Nummer partij/kavel
- Vervaldatum
- Bewaar temperatuur
Als het niet aan de 4 bovenstaande criteria voldoet, mag de bloedzak niet worden gebruikt en moet deze als beschadigd materiaal worden gemeld. Een bloedzak wordt ook als beschadigd beschouwd als deze beschadigd is, van kleur verandert of er vochtig uitziet. [[Gerelateerd artikel]]
Specificaties bloedzak
Na te hebben voldaan aan de standaardeisen op basis van door de overheid vastgestelde regelgeving, moeten fabrikanten van bloedzakken hun specificaties ook aanpassen op basis van het aantal zakken en de capaciteit van bloed dat kan worden opgevangen. Hier zijn 5 soorten bloedzakken en hun specificaties:
- Bloedzak enkel: bestaat uit één bloedzak, bijvoorbeeld voor 350 ml bloed.
- Bloedzak verdubbelt: bestaat uit 2 bloedzakken, namelijk 1 primaire bloedzak (met 350 ml of 450 ml bloed) en 1 satellietbloedzak (met 300 ml bloed).
- Bloedzak driedubbel: bestaat uit 3 bloedzakken, namelijk 1 primaire bloedzak en 1 satellietbloedzak, plus 1 tweede satellietbloedzak (met 300 ml bloed) voor de opslag van bloedplaatjes gedurende 5 dagen.
- Bloedzak verviervoudigen: bestaat uit 4 bloedzakken, namelijk 1 primaire bloedzak, 1 satellietbloedzak, 1 tweede satellietbloedzak en 1 derde satellietbloedzak (met 300 ml bloed).
- Bloedzak overdragen: is een enkele bloedzak, met minder capaciteit dan de primaire bloedzak.
Bewaarcondities met bloedzakken
Primaire en satellietbloedzakken moeten geïntegreerd blijven in een gesloten systeem om het risico op besmetting van bloedbestanddelen te minimaliseren. Dit gesloten systeem moet ook elke keer dat er bloedzakken worden toegevoegd worden onderhouden door gebruik te maken van een
steriele aansluitende apparaten, die de bloedbestanddelen niet besmet. Aan het einde van de bloedafname van de donor, moet het afgesneden uiteinde van de buis snel worden afgesloten met een techniek die contaminatie minimaliseert, idealiter met behulp van een heatsealer. Daarna doorstaat het bloed een screeningstest op infectieziekten voordat het in een bloedbank kan worden opgeslagen. Bloed dat de screeningstest heeft doorstaan en ziektevrij is, moet onmiddellijk na het instellen van de houdbaarheidsdatum in de koelkast worden bewaard. Bloed waarvan de houdbaarheidsdatum is verstreken of dat langer dan 2 uur buiten de koelkast is geweest, mag niet aan een andere persoon worden toegediend.
De bloedzak moet voorzien zijn van een informatielabel. Elke zak bloed die aan een bloedontvanger wordt gegeven, moet ook worden getest op verschillende infectieziekten, zoals syfilis, hepatitis B, hepatitis C, tot hiv/aids. Dit hele proces is belangrijk om ervoor te zorgen dat de kwaliteit van het bloed in de zak niet besmet is met bepaalde ziekten of ziektekiemen, totdat het in het lichaam van de ontvanger komt. Het belang van de rol van bloedzakken voor de menselijke gezondheid heeft de overheid ertoe aangezet om regelgeving uit te vaardigen met betrekking tot de criteria voor bloedzakken die aan de normen voldoen. Op basis van de Regeling van de Minister van Volksgezondheid (Permenkes) Nummer 91 van 2015 betreffende Normen voor Bloedtransfusiediensten, moeten de criteria voor een goede bloedzak zijn: 
