Bij kinderen beïnvloedt het hebben van gekruiste ogen niet alleen hun fysieke gezondheidstoestand, maar ook hun psychologische toestand. Tot nu toe ontbreekt het echter nog steeds aan het bewustzijn van ouders om hun kinderen mee te nemen naar een oogheelkundige therapie of een operatie als een manier van genezing. Als gevolg hiervan houdt de gekruiste oogaandoening aan tot in de volwassenheid. In het geval van scheelzien geldt zelfs dat hoe eerder de behandeling wordt gestart, hoe beter het slagingspercentage van de behandeling zal zijn. [[Gerelateerd artikel]]
Het belang van het ondergaan van kruisoogtherapie vanaf jonge leeftijd
Het belangrijkste doel van squintbehandeling is om de normale ontwikkeling van het gezichtsvermogen te herstellen, de oogpositie terug te brengen zoals het hoort en luie oogaandoeningen te voorkomen (luie ogen). Niet alleen dat, er wordt ook een scheeloogbehandeling uitgevoerd om het vermogen om in drie dimensies te zien te herstellen. Omdat patiënten vaak dubbelzien. Als deze aandoening vroeg kan worden opgespoord, is het slagingspercentage van de behandeling waarschijnlijk vrij hoog. Omgekeerd, als het te laat is, kan de schade die ontstaat zich ontwikkelen tot een blijvende toestand. Om goed te kunnen zien, moeten beide ogen samenwerken met de hersenen. Als het geen goede zichtresultaten van één oog ontvangt, ontvangen de hersenen natuurlijk alleen informatie van het gezonde oog. Dit verschil in het vermogen om te zien tussen de twee ogen is wat vaak voorkomt bij mensen met gekruiste ogen. De samenwerking tussen de hersenen en het oog kan zich bij kinderen nog verder ontwikkelen. Op die leeftijd wordt dus de meest effectieve behandeling voor scheelzien uitgevoerd. 3 therapeutische opties voor scheelzien
De behandeling van scheelzien hangt af van het type stoornis dat wordt ervaren. U moet dus eerst de toestand van het kind bij de oogarts controleren om het soort stoornis te weten te komen. Als de arts daarna van mening is dat de aandoening zonder operatie kan worden behandeld, kunnen de volgende soorten squinttherapie worden aanbevolen. 1. Gebruik van een speciale bril of lenzen
Afhankelijk van de aandoening kan de arts de patiënt adviseren om een speciale bril en contactlenzen te gebruiken als behandelingstherapie voor scheelzien. Niet alleen dat, artsen schrijven ook het gebruik van speciale prismalenzen voor. Deze lenzen zijn gemaakt op doktersrecept. Prismalenzen hebben het vermogen om licht te buigen en het licht dat het oog binnenkomt te veranderen, waardoor de inspanning die het oog nodig heeft om een object te zien, wordt verminderd. In sommige gevallen kan deze lens ook de frequentie verminderen waarmee de oogbol draait, terwijl hij probeert te zien. 2. Een ooglapje gebruiken
Bij deze therapie wordt meerdere uren per dag een ooglapje op het gezonde oog geplaatst. Hierdoor wordt het aangetaste oog "gedwongen" om te zien, zonder de hulp van een gezond oog. Als het regelmatig wordt gedaan, kunnen de oogspieren na verloop van tijd blijven versterken. Bovendien zullen de visuele stoornissen die optreden ook beter worden. Maak van deze therapie een onderdeel van uw dagelijkse routine, zodat uw kind het niet moeilijk vindt om het te gebruiken. 3. Oogdruppels geven
Bij kinderen die moeilijk een ooglapje kunnen aanbrengen, kan de arts als alternatieve behandeling speciale oogdruppels geven. Net zoals een ooglapje de werking van het gezonde oog verhindert, worden ook oogdruppels op het gezonde oog aangebracht. Dit medicijn wordt gegeven om het zicht in het gezonde oog tijdelijk te vervagen. Hierdoor moeten de aangedane ogen harder werken. Als gevolg hiervan blijven de oogspieren en het vermogen om te zien verbeteren. Als de bovenstaande therapieën niet ook effectief zijn, kan een operatie om de oogspieren te herstellen nodig zijn. Chirurgie wordt over het algemeen gedaan om de spieren te ontspannen of zelfs aan te spannen die afwijkingen in de oogbeweging veroorzaken. Volg het advies van uw arts om de beste behandeling te bepalen.