Afbeelding van een arts bevestigd met een stethoscoop die om zijn nek hangt. De stethoscoop is een zeer belangrijk hulpmiddel voor artsen. Maar wat horen artsen eigenlijk door een stethoscoop? [[Gerelateerd artikel]]
Wat zijn de functies van de stethoscoop van een arts?
Een stethoscoop van een arts kan helpen bij het bevestigen van de diagnose van een ziekte, vooral bij hart- en longaandoeningen. Deze tool werkt door het geluid van de organen in het lichaam te versterken. Met behulp van een stethoscoop kan de arts het geluid van een hartslag, de luchtstroom in de longen, het ruisen van bloed in de aderen of het geluid van stoelgang in de maag horen. Laten we de gedetailleerde uitleg hieronder bekijken:
De hartgeluiden die door een stethoscoop worden gehoord, komen niet echt van het bloed dat door het hart stroomt. Dit geluid komt van trillingen wanneer de hartkleppen sluiten. De hartkleppen sluiten in twee fasen, namelijk wanneer bloed de hartkamers vult en door het lichaam wordt gecirculeerd. Tijdens een onderzoek van het hart met een stethoscoop kan de arts controleren:
- Hoe uw hart klinkt, bijvoorbeeld de aan- of afwezigheid van extra geluiden die kunnen worden veroorzaakt door een lekkende klep of een stijve klepwand.
- Hart geluid frequentie.
- Hart geluid volume.
Bloedvat
Onder normale omstandigheden is de bloedstroom in de aderen niet hoorbaar met een stethoscoop. Als de bloedstroom echter turbulenter (turbulenter) wordt of er een vernauwing is, kan de bloedstroom trillingen veroorzaken die door een stethoscoop te horen zijn.
Bij een longonderzoek is het geluid van lucht die door de luchtwegen stroomt te horen door de stethoscoop van de arts. Onder normale omstandigheden klinkt het geluid van de adem zacht, maar het is anders als er bepaalde stoornissen zijn. Artsen kunnen verschillen in longgeluiden horen als de luchtweg is geblokkeerd, vernauwd of gevuld met vloeistof. De reden is dat longgeluiden in een zieke toestand ruwer, harder of kleiner kunnen klinken. Soms zijn er ook aanvullende geluiden te horen, zoals piepende ademhaling bij astma. De arts krijgt ook belangrijke informatie door middel van een onderzoek met een stethoscoop. De arts kan waarnemen wanneer abnormale geluiden worden gehoord, zowel bij het inademen (inademen) als bij het uitademen (uitademen). Het deel van de long met afwijkingen kan ook worden onderzocht, namelijk door de stethoscoop van de arts op de bovenste, middelste, onderste of achterste (achterste) longen te plaatsen.
Bij een buikonderzoek zijn darmgeluiden te horen door een stethoscoop. De arts kan horen of darmgeluiden aanwezig zijn of niet, en de frequentie is normaal of niet. Wanneer de darm geblokkeerd of onbeweeglijk is, kunnen darmgeluiden worden verminderd of helemaal niet worden gehoord. Een lege maag en een gevulde maag hebben ook geluiden die kunnen worden onderscheiden met een stethoscoop van een arts.
Geschiedenis van de uitvinding van de stethoscoop
De stethoscoop werd in 1816 uitgevonden door René Laennec. Voordat de stethoscoop werd uitgevonden, legden artsen hun oren direct op de borst van de patiënt. Laennec vond het ongepast. Hij merkte ook op dat de manier om het oor op de borst van de patiënt te plaatsen onvoldoende informatie kon opleveren, bijvoorbeeld bij obese patiënten. Vervolgens rolt hij een stuk papier in een trechter en legt het op de borst van de patiënt. Het bleek dat hij met deze methode longgeluiden duidelijk kon horen. Hij noemde zijn bevindingen met de term stethoscoop. De stethoscoop werd zo'n 25 jaar later ontwikkeld tot zijn huidige vorm, met twee oren (binauraal) en een stethoscoopkop in de vorm van een bel.
Wat zijn de onderdelen van een stethoscoop?dokter?
De stethoscoop bestaat uit de volgende onderdelen:
Oordopjes is het deel van de stethoscoop dat in het oor wordt geplaatst en waar geluid wordt uitgezonden.
oordopjes aansluiten
oordopjes met buis. Dit onderdeel is meestal gemaakt van metaal en dient om geluid te leveren aan beide oren van de gebruiker.
Net als zijn naam,
slangen flexibele pijp. Zijn functie is het verzenden van geluidsfrequenties die door het diafragma worden opgevangen en
klok tot
oortelefoons.Borststuk is de kop van de stethoscoop van de arts die meestal uit twee kanten bestaat, namelijk het diafragma en het diafragma
klok. Dit deel wordt aan het lichaam van de patiënt bevestigd om naar het geluid te luisteren. Het diafragma is de grotere kop van de stethoscoop met een plat oppervlak, dat direct is bevestigd aan het oppervlak van de huid van de patiënt. Zijn functie is om naar geluiden met hogere frequenties te luisteren. Terwijl
klok heeft een kleinere diameter en heeft de vorm van een bel, die zich boven het diafragma bevindt. Dit gedeelte dient om naar geluiden met lage frequenties te luisteren. Stethoscopen zijn ook niet alleen voor volwassenen, er zijn stethoscopen voor onderzoeken bij kinderen, onderzoeken van het hart, en in het huidige digitale tijdperk zijn er ook digitale stethoscopen die geluiden kunnen opnemen die tijdens onderzoeken zijn verkregen en sommige zijn uitgerust met
Bluetooth. Ondanks technologische vooruitgang in de geneeskunde, speelt de stethoscoop van de arts nog steeds een belangrijke rol bij het bevestigen van de diagnose van een ziekte. Met een stethoscoop kunnen artsen beter begrijpen wat er in het lichaam van de patiënt gebeurt, zodat het kan worden geholpen bij het stellen van de diagnose of dat nader onderzoek nodig is.
