Heb je het gevoel dat je lichaam op verschillende plaatsen overmatig zweet, wat ongemak veroorzaakt en je zelfvertrouwen aantast? Als dat het geval is, heeft u mogelijk primaire hyperhidrose. Wat is primaire hyperhidrose? Primaire hyperdrose is een aandoening waarbij uw zweet in meer dan normale hoeveelheden uit uw lichaam lekt. Dit overmatig zweten kan op verschillende plaatsen van het lichaam optreden waar zich zweetklieren bevinden met een grote concentratie, zoals de handpalmen, voetzolen, oksels en liezen. De oorzaak van primaire hyperhidrose is onbekend, maar deze aandoening is niet gevaarlijk voor de gezondheid. Als uw overmatig zweten optreedt als gevolg van bepaalde ziekten (zoals obesitas, menopauze, diabetes of hyperthyreoïdie), dan zou u secundaire hyperhidrose hebben.
De symptomen van primaire hyperhidrose herkennen
Zowel primaire als secundaire hyperhidrose hebben iets gemeen, namelijk overmatig zweten door sommige van de hierboven genoemde punten gedurende 6 opeenvolgende maanden. Vooral bij primaire hyperhidrose ervaren patiënten ook ten minste twee extra symptomen van de volgende punten:
- Overmatig zweten komt voor op beide delen van het lichaam, bijvoorbeeld in beide oksels, beide handpalmen, enzovoort.
- Dit overmatig zweten komt minstens één keer per week voor.
- Deze aandoening maakt uw dagelijkse activiteiten verstoord.
- Je stopt met zweten als je slaapt.
- Zweet kan over het hele lichaam verschijnen, het kan ook op sommige plekken.
- Je gezicht wordt vaak rood als je te veel zweet.
- Als primaire hyperhidrose optreedt op de handpalmen of voetzolen, zal de huid op de zolen een abnormale witblauwe of roze kleur hebben. De huid op de zolen zal ook erg glad aanvoelen, maar schilferig of gebarsten, vooral op de voeten.
Primaire hyperhidrose treedt meestal op als kind, in de puberteit of onder de 25 jaar en kan een leven lang aanhouden of vanzelf verdwijnen. Deze toestand van overmatig zweten kan onder bepaalde omstandigheden verergeren, bijvoorbeeld wanneer u sport, zich angstig voelt, cafeïne of nicotine gebruikt en ziek bent. Als u de symptomen van primaire hyperhidrose hierboven ervaart, kan het nooit kwaad om naar een arts te gaan. Deze aandoening is niet levensbedreigend, maar kan uw zelfvertrouwen schaden en uw sociale leven verstoren.
Wat kunt u doen als u primaire hyperhidrose heeft?
Behandeling van primaire hyperhidrose is gericht op het beheersen van overmatig zweten, aangezien deze aandoening kan verbeteren, maar het is zeer waarschijnlijk dat deze herhaaldelijk terugkeert. Soms zal uw arts u aanraden meer dan één type behandeling te doen voor effectievere resultaten. Het type primaire behandeling van hyperhidrose hangt ook af van het gebied van overmatig zweten zelf. Enkele van de behandelingsalternatieven zijn:
Dit is de eerste optie die artsen gewoonlijk aanbevelen, omdat het relatief betaalbaar en effectief is.
anti-transpirant die op de oksels, handpalmen en voeten en op de hoofdhuid kunnen worden aangebracht, worden veel verkocht, maar mensen met primaire hyperhidrose hebben mogelijk hogere doses nodig die door een arts zijn voorgeschreven. De bijwerkingen van het gebruik van anti-transpiranten zijn een branderig gevoel tot huidirritatie. Er is ook een verband met borstkanker en de ziekte van Alzheimer, maar tot nu toe is er geen klinisch bewijs dat dat zegt.
Botulinumtoxine-injecties (botox) worden meestal gedaan als u overmatig transpireert in het okselgebied. U moet ervoor zorgen dat de gebruikte botoxvloeistof veilig is en dat de arts die deze behandelt ook professioneel is om de pijn te minimaliseren die kan optreden omdat de injecties mogelijk op verschillende punten onder de oksel moeten worden gedaan. Botox-injectie-effecten kunnen 5 dagen na de injectie worden waargenomen en kunnen 6 maanden aanhouden. Wanneer je overmatig zweten terugkomt, kun je weer Botox-injecties krijgen
Dit is een hulpmiddel dat kan worden gebruikt door mensen met primaire hyperhidrose op de handpalmen en voetzolen. Hoe het te gebruiken is om de handpalmen en voeten te laten weken in een bak gevuld met een beetje water, waarna laagspannings-elektriciteit wordt toegepast zodat de zenuwen in de handpalmen afsterven, waardoor het werk van de zweetklieren enige tijd wordt geblokkeerd . Veel patiënten met hyperhidrose houden echter niet van therapie met dit apparaat omdat het lang duurt, aangezien u uw voeten of handen 2-3 keer per dag 20-40 minuten moet laten weken. Om nog maar te zwijgen over de mogelijke bijwerkingen zijn een droge huid, irritatie en ongemak tijdens de therapie.
Er zijn speciale weefsels die veel worden gebruikt door patiënten met primaire hyperhidrose met klachten in de oksels. Dit weefsel bevat actieve ingrediënten
glypyrroniumtosylaat die het zweten bij kinderen van 9 jaar en ouder kan verminderen.
Als uw overmatig zweten over uw hele lichaam verschijnt, kan uw arts medicijnen voorschrijven om het werk van de zweetklieren te verminderen. Dit medicijn heeft echter bijwerkingen zoals een droge mond en ogen, hartkloppingen en wazig zien.
Wanneer alle behandelingsopties uw primaire symptomen van hyperhidrose niet kunnen verlichten, kan een operatie het laatste redmiddel zijn. Deze laatste optie zelf heeft vele soorten, variërend van het doorsnijden van de zweetklieren (excisie), uitzuigen (liposuctie), curettage, laser en grote operaties zoals sympathectomie. Alle soorten operaties hebben hun eigen risico's, met als minimale risico's gevoelloosheid, blauwe plekken en infectie die bij herstel verdwijnen. In meer ernstige gevallen kunnen de bijwerkingen van een operatie om primaire hyperhidrose te behandelen, leiden tot permanente zenuwbeschadiging. Vooral bij sympathectomie zijn de mogelijke bijwerkingen:
compenserend zweten oftewel zweet, dat is eigenlijk meer dan voorheen. Bovendien kunnen zenuwen in de hersenen en ogen worden beschadigd, extreem lage bloeddruk, onregelmatige hartslag en zelfs de dood. [[gerelateerde artikelen]] Communiceer altijd met uw arts om effectieve stappen te bepalen om primaire hyperhidrose te behandelen, inclusief rekening houdend met de bijwerkingen die kunnen optreden.
