Spijsvertering is een zeer complex verweven proces. Spijsvertering houdt niet alleen in dat we voedsel in de mond kauwen, maar omvat ook verschillende spijsverteringsenzymen langs het spijsverteringskanaal. In het algemeen omvat het spijsverteringsstelsel twee processen, namelijk chemische vertering en mechanische vertering. Lees meer over de verschillen.
Chemische vertering en wat is het verschil met mechanische vertering?
Zoals de naam al aangeeft, is chemische vertering een spijsvertering waarbij chemische stoffen in de vorm van enzymen worden gebruikt om grote voedingsstoffen in kleinere hoeveelheden af te breken, zodat ze gemakkelijk door het lichaam kunnen worden opgenomen. Ondertussen is mechanische spijsvertering de spijsvertering waarbij fysieke beweging in het lichaam betrokken is die tot doel heeft de grootte van voedselmoleculen te veranderen. Chemische en mechanische vertering beginnen beide in de mond, direct nadat we voedsel hebben gegeten. Beide werken in synergie met elkaar, zodat voedingsstoffen in het voedsel goed kunnen worden verteerd en opgenomen, zodat het lichaam, de weefsels en de cellen ze als energie kunnen gebruiken.
Het belang van mechanische vertering voor het lichaam
In het lichaam vindt mechanische vertering plaats via drie processen, namelijk het proces van kauwen (
kauwen) in de mond, al roerend (
karnen) in de maag en segmentatie in de dunne darm. Bij mechanische spijsvertering is er nog een andere populaire beweging die peristaltiek wordt genoemd. Deze beweging verwijst naar het onwillekeurig kneden van de spieren van de slokdarm, maag en darmen om voedsel af te breken - waardoor voedsel door het spijsverteringsstelsel kan stromen. Mechanische vertering is erg belangrijk voor het lichaam omdat het voedsel helpt om door te gaan naar het laatste 'station' van de spijsvertering, en het helpt voedsel te worden blootgesteld aan enzymen uit de chemische vertering.
Hoe zit het met chemische vertering?
De voedingsstoffen die we consumeren, hebben een grote omvang, dus ze moeten worden verteerd en omgezet door enzymen die zich langs het spijsverteringskanaal bevinden. Peristaltiek en mechanische vertering helpen wel om voedsel te 'krimpen', maar ze zijn nog steeds groot genoeg voor cellen om het te absorberen. De enzymen bij de chemische vertering zetten de volgende voedingsstoffen om in producten die klaar zijn voor opname door het lichaam:
- Vetten worden omgezet in vetzuren en monoglyceriden
- Nucleïnezuren worden nucleotiden
- Polysachariden of koolhydraten in monosachariden
- Eiwitten tot aminozuren
Zonder de aanwezigheid van chemische vertering en zijn enzymen kunnen voedingsstoffen niet door het lichaam worden opgenomen. Sommige mensen kunnen zelfs problemen ervaren als er een ontbrekend of laag niveau van het enzym uit de spijsvertering is.
Chemische vertering in het lichaam
De chemische vertering begint zodra voedsel in de mond komt. Dan zal dit verteringsproces eindigen in de dikke darm.
1. Chemische vertering in de mond
Naast mechanische vertering zal voedsel in de mond dankzij speeksel ook een chemische vertering ondergaan. Speeksel bevat spijsverteringsenzymen die aangeven dat de spijsvertering op het punt staat te beginnen. Verschillende soorten chemische spijsverteringsenzymen zijn aanwezig in de mondholte, waaronder:
- Lingual lipase, een enzym dat verantwoordelijk is voor het verteren van een soort vet dat triglyceriden wordt genoemd
- Speekselamylase is een enzym dat koolhydraten verteert als polysachariden
2. Chemische vertering in de maag
Na de mond gaat het voedsel door de slokdarm naar de maag. Er zijn twee belangrijke enzymen in de maag om dit voedsel chemisch te verteren, namelijk:
- Pepsine, een enzym dat eiwitten verteert tot kleinere peptiden
- Maaglipase is een enzym dat ook verantwoordelijk is voor het verteren van triglyceriden
Er zijn twee belangrijke enzymen in de maag, namelijk pepsine om eiwitten te verteren en lipase om triglyceriden te verteren.In de maag zal het lichaam ook vetoplosbare stoffen opnemen, zoals aspirine en alcohol. Voedsel dat de chemische vertering en opname in de maag heeft doorstaan, zal kim of voedselpap produceren die vervolgens naar de dunne darm zal gaan.
3. Chemische vertering in de dunne darm
De dunne darm kan het centrum zijn voor chemische absorptie. In de dunne darm vindt de vertering van belangrijke componenten in voedsel plaats, zoals aminozuren, peptiden en glucose voor energie. De geproduceerde enzymen zijn zeer divers en worden ook gedoneerd door de nabijgelegen alvleesklier. Hier zijn enkele enzymen uit de pancreas die cruciaal zijn bij de chemische vertering:
- Pancreatisch amylase, dat ook verantwoordelijk is voor het verteren van polysachariden tot disachariden
- Pancreaslipase, een enzym dat ook helpt bij het verteren van triglyceriden tot vetzuren
- Pancreatische nucleasen, enzymen om nucleïnezuren te verteren tot nucleotiden
- Pancreatische proteïnase, een enzym dat verantwoordelijk is voor de vertering van peptiden van eiwitten tot aminozuren
Daarna zal de chemische vertering in de dunne darm ook afhankelijk zijn van de enzymen die door deze darm worden afgegeven. Sommige van deze enzymen, waaronder:
- Maltase, een enzym dat verantwoordelijk is voor het verteren van maltose als gevolg van de vertering van polysachariden, tot glucose, een monosacharide.
- Sucrose is een enzym dat de disaccharide sucrose verteert tot glucose en fructose
- Peptidase, een enzym dat ook peptiden van eiwitten verteert tot aminozuren
- Lipase, een enzym dat ook triglyceriden omzet in vetzuren en glycerol
- Enterokinase, een enzym dat trypsinogeen omzet in trypsine
- Lactase, een enzym dat lactose afbreekt in glucose en galactose
Lees ook: Voordelen van lactosevrije melk voor personen met lactose-intolerantie
De dunne darm heeft een verscheidenheid aan spijsverteringsenzymen, in tegenstelling tot de dikke darm die geen enzymen heeft.In de dunne darm zullen ook voedingsstoffen en wat water worden opgenomen.
4. Dikke darm
De dikke darm heeft geen spijsverteringsenzymen. Verdere afbraak van voedsel wordt uitgevoerd door deze bacteriën in de darm. In de dikke darm is er ook opname van vitamines, mineralen en water. Nadat water in de dikke darm is opgenomen, zal het resterende voedsel naar het rectum gaan en via de anus worden uitgescheiden. [[Gerelateerd artikel]]
Notities van healthyQ
Chemische vertering en mechanische vertering spelen een cruciale rol, zodat de voedingsstoffen die we consumeren goed kunnen worden opgenomen. Zonder beide krijgt het lichaam geen energie en kan dit leiden tot problemen en ziekten.
Er zijn twee belangrijke enzymen in de maag, namelijk pepsine om eiwitten te verteren en lipase om triglyceriden te verteren.In de maag zal het lichaam ook vetoplosbare stoffen opnemen, zoals aspirine en alcohol. Voedsel dat de chemische vertering en opname in de maag heeft doorstaan, zal kim of voedselpap produceren die vervolgens naar de dunne darm zal gaan. 
De dunne darm heeft een verscheidenheid aan spijsverteringsenzymen, in tegenstelling tot de dikke darm die geen enzymen heeft.In de dunne darm zullen ook voedingsstoffen en wat water worden opgenomen. 
