Reflexbewegingsmechanismen die het lichaam helpen beschermen

Heb je ooit per ongeluk een hete pan aangeraakt of is er water in je ogen gedruppeld tijdens het wassen van je haar? In slechts een fractie van een seconde weet je zeker dat je je hand uit de pot haalt of knippert om te voorkomen dat er water in je ogen komt. Dat is een voorbeeld van een menselijke reflex. Reflexbewegingen bij mensen gebeuren automatisch. Wanneer je een hete pot aanraakt, zonder zelfs maar na te denken over het opsteken van je hand, vindt de beweging spontaan plaats. Er zijn veel soorten reflexen in ons lichaam. In feite vindt deze beweging niet alleen plaats aan de buitenkant van het lichaam, maar ook in de interne organen.

Hoe vindt de reflexwerking plaats?

In eenvoudige bewoordingen treden reflexbewegingen in het lichaam eigenlijk op wanneer er stimuli of stimuli zijn die worden ontvangen door zenuwcellen of neuronen in ons lichaam. Hete temperaturen of waterdruppels die in het oog komen zijn voorbeelden van prikkels. De stimulus zal door de zenuwreceptoren worden ontvangen als een "boodschap" en de boodschap zal worden overgebracht naar de sensorische neuronen. Vervolgens zullen deze neuronen de spieren informatie geven dat de hitte door beweging moet worden vermeden. Dat alles gebeurde in minder dan een seconde. Biologisch gezien zijn reflexbewegingen die in het menselijk lichaam voorkomen nauw verwant aan de delen van de neuronen zelf. Neuronen hebben drie verschillende delen waarmee prikkelende signalen door het lichaam kunnen worden ontvangen en waargenomen, namelijk:

• Dendrieten

Dendrieten maken deel uit van zenuwcellen die tot taak hebben informatie te ontvangen van sensoren of andere zenuwcellen in het lichaam.

• Axon

Van de dendrieten wordt de informatie overgebracht naar het axon, voordat het naar en uit de wervelkolom gaat, waar het menselijke centrale en perifere zenuwstelsel zich bevinden.

• Zenuwuiteinden

Vanuit het zenuwstelsel gaat de informatie dan naar de zenuwuiteinden en vervolgens doorgestuurd naar andere neuronen, interneuronen of motorneuronen genoemd. Ten slotte wordt de informatie doorgegeven aan de spieren, zodat de spieren kunnen bewegen om mogelijke weefselbeschadiging te voorkomen.

Soorten menselijke reflexen

Over het algemeen zijn menselijke reflexen verdeeld in twee typen, namelijk monosynaptisch en polysynaptisch. Mono betekent één en poly betekent veel. Dus, wat betekent synaptisch? Synapsen zijn ruimten tussen neuronen. Sensorische neuronen zijn niet gehecht aan interneuronen en interneuronen zijn niet gehecht aan motorneuronen. Opwindende informatie moet dus een beetje over de synaps springen om van het ene neuron naar het andere te kunnen gaan. Het volgende is een verdere uitleg van de soorten menselijke reflexen:

1. Monosynaptische reflexbewegingen

Monosynaptische reflexen worden ook wel eenvoudige reflexen genoemd. Monosynaptisch genoemd, omdat de prikkelende informatie die de sensorische neuronen binnenkomt slechts één synaptic overslaat, om direct naar het motorneuron te kunnen gaan dat deze informatie vervolgens doorgeeft aan de spier. Het eenvoudigste voorbeeld van reflexwerking is de kniereflex, met het volgende reflexmechanisme:

• Wanneer je de onderkant van je knie raakt, zal je been automatisch naar voren zwaaien.
• Wanneer de knie licht wordt geraakt, zal de klap door de receptoren worden geabsorbeerd als prikkels die moeten worden verwerkt.
• De receptor zal dit bericht vervolgens doorsturen naar het sensorische neuron.
• In sensorische neuronen zal deze boodschap, zoals gewoonlijk, door drie delen van de neuron worden verwerkt, namelijk dendrieten, axonen en zenuwuiteinden.
• Dan, na de sensorische neuronen, springt deze boodschap onmiddellijk naar de motorneuronen.
• Vanuit de motorneuronen worden deze berichten direct naar de spieren gestuurd. Daarom zwaaien je benen naar voren.

  Deze eenmalige sprong van sensorisch neuron naar motorneuron wordt monosynaptisch genoemd.

2. Polysynaptische reflexbewegingen

Polysnaptische reflexen worden ook wel complexe reflexen genoemd. Als in monosynaptisch de boodschap of stimulus slechts één keer springt om bij het motorneuron te komen, in polysynaptisch, moet het neuron meer dan één keer springen. Omdat berichten van sensorische neuronen niet direct naar motorneuronen gaan, maar eerst door interneuronen moeten gaan, evenals andere neuronen. Wanneer je rechtervoet bijvoorbeeld per ongeluk op een scherp voorwerp stapt, gaat deze automatisch omhoog. De linkervoet zal echter automatisch stil zijn om de lichaamsbalans te behouden. Want als ze allebei worden opgetild, val je natuurlijk. Om te kunnen controleren tussen reflexen in de linkervoet en rechtervoet, is meer dan één synaps nodig. In de medische wereld zijn voorbeelden van deze reflexbeweging ook bekend als: cross extensor reflex. [[Gerelateerd artikel]]

Aantekeningen van SehatQ

De rol van reflexen als een van de beschermende mechanismen van het lichaam moet natuurlijk behouden blijven. Als u merkt dat uw reflexen de laatste tijd gestoord zijn, raadpleeg dan onmiddellijk een arts. Dit kan namelijk duiden op een storing in de zenuwcellen in je lichaam.