Steven Johnson-syndroom (SJS), kan het worden genezen?

Steven Johnson-syndroom (SJS) is een zeldzame en ernstige ziekte die de huid en slijmvliezen aantast. Dit syndroom ontstaat meestal als gevolg van een medicijnreactie die begint met griepachtige symptomen en vervolgens een pijnlijke uitslag zoals blaren over het hele lichaam. Bovendien zal de bovenste huidlaag na een paar dagen afsterven, vervellen en genezen. Hoewel deze ziekte de Indonesische bevolking misschien vreemd in de oren klinkt, is SJS een ernstige aandoening die de patiënt in gevaar kan brengen. Zelfs in ernstige gevallen kan deze ziekte tot de dood leiden. Om verschillende complicaties te voorkomen, moeten patiënten met het Steven-Johnson-syndroom onmiddellijk een geschikte behandeling krijgen. Daarom is het belangrijk dat u verschillende dingen over deze zeldzame ziekte weet.

Wat is dat Steven Johnson-syndroom (SJS)?

Steven-Johnson-syndroom is een ernstige aandoening waarbij uw huid en slijmvliezen overreageren op medicijnen of infecties. Dit syndroom is een zeldzame ziekte die slechts 1-2 mensen per miljoen mensen per jaar treft. Hoewel meestal slechts milde symptomen optreden, kan de aandoening soms ook optreden in de mond, ogen, vagina, urinewegen, spijsverteringskanaal en lagere luchtwegen. Verstoringen in het spijsverteringskanaal en de luchtwegen kunnen necrose of celdood veroorzaken, wat vervolgens kan leiden tot morbiditeit en zelfs de dood. Steven Johnson-syndroom meestal veroorzaakt door het gebruik van geneesmiddelen waarvan de reacties kunnen optreden wanneer u ze gebruikt of tot 2 weken nadat u ermee bent gestopt. De medicijnen die de opkomst van het Steven-Johnson-syndroom kunnen veroorzaken, waaronder:

• Geneesmiddelen tegen jicht, bijvoorbeeld allopurinol
• Anticonvulsiva en antipsychotica die vaak worden gebruikt voor epileptische aanvallen en geestesziekten, zoals fenytoïne, carbamazepine, oxcabazepine, valporinezuur, lamotrigine en barbituurmiddelen
• Pijnstillers, zoals paracetamol, ibuprofen en natrium naproxen
• Antibiotica, zoals penicilline.

Bovendien kan dit syndroom ook worden veroorzaakt door bepaalde virale of kieminfecties. De volgende infecties kunnen het veroorzaken:

• Herpesvirus ofwel herpes simplex of zoster
• Longontsteking
• hiv
• Hepatitis A.

Aan de andere kant zijn er verschillende factoren die uw kansen op het ontwikkelen van het Steven-Johnson-syndroom kunnen vergroten, waaronder besmetting met HIV, lupus, een verzwakt immuunsysteem, eerder SJS hebben gehad en een familiegeschiedenis van dit syndroom. Vertel uw arts voordat u bepaalde medicijnen gebruikt als u een van deze risicofactoren heeft. [[Gerelateerd artikel]]

Oorzaken van het Steven Johnson-syndroom (SJS)

Steven-Johnson-syndroom (SJS) is een allergische reactie of overgevoeligheid van type IV die gewoonlijk de huid en slijmvliezen aantast en waarvan bekend is dat ze het risico verhogen als gevolg van enkele genetische veranderingen. Een van de dingen die het kunnen veroorzaken, zijn medicijnen. De meeste genveranderingen die optreden, veroorzaken veranderingen in het immuunsysteem van het lichaam. Geneesmiddelen die vaak worden geassocieerd als een triggerfactor voor dit syndroom, zijn geneesmiddelen die vaak worden gebruikt voor de behandeling van epileptische aanvallen, nierstenen en artritis. Bovendien is bekend dat klassen van antibiotica zoals sulfonamiden en nevirapine voor de behandeling van HIV-infectie triggers zijn. De belangrijkste oorzaak is de aanwezigheid van verminderde acetylering in het lichaam, zoals bij immuungecompromitteerde patiënten (zoals patiënten die geïnfecteerd zijn met HIV), en patiënten met hersentumoren die radiotherapie ondergaan met anti-epileptica. Langzame acetylering veroorzaakt onvolledige ontgifting van geneesmiddelen in de lever, wat vervolgens toxiciteit veroorzaakt voor andere immuuncellen. Deze giftige toestand zorgt er vervolgens voor dat de huid schilfert en ontstoken of ontstoken raakt.

Symptomen van het Steven Johnson-syndroom (SJS)

Steven Johnson-syndroom begint vaak met griepachtige verschijnselen en koorts. Binnen een paar dagen begint de huid blaren en schilferen, die vervolgens afsterven en een zeer pijnlijk, brandachtig deel van de huid vormen. Deze symptomen beginnen meestal op het gezicht en de borst en verspreiden zich vervolgens naar andere delen van het lichaam. Deze aandoening kan ook de slijmvliezen beschadigen, inclusief het slijmvlies van de mond en luchtwegen, wat problemen met slikken en ademen kan veroorzaken. Zelfs pijnlijke blaren kunnen ook optreden op de urinewegen en geslachtsdelen, waardoor het moeilijk wordt om te plassen. Bovendien infecteert het Steven-Johnson-syndroom ook vaak de ogen, zodat het irritatie, roodheid van het bindvlies (het slijmvlies dat het oogwit beschermt) en beschadiging van het hoornvlies kan veroorzaken. Uitgebreide schade bij patiënten met dit syndroom zorgt ervoor dat de infectie verder kan vorderen, dus het is erg gevaarlijk. Sommige patiënten krijgen echter de diagnose Stevens-Johnson-syndroom voordat ze tekenen van huidaandoeningen vertonen. Daarom hebben verschillende onderzoeken enkele vroege tekenen en symptomen van SJS gevonden om op te letten:

• Koorts
• orthostatische
• Tachycardie
• Lage bloeddruk (hypotensie)
• Verlies van bewustzijn
• epitaxie
• Rode ogen (conjunctivitis)
• Wonden in het hoornvlies (hoornvlieszweren)
• Infectie in de vagina of vulva (vulvovaginitis)
• Hartinfarct
• Coma

Ongeveer 10 procent van de mensen die lijden Steven Johnson-syndroom aan de ziekte overleden. Ondertussen ervaart 50 procent van de patiënten een dodelijke aandoening. Langdurige effecten van deze aandoening, namelijk veranderingen in huidskleur, xerose (droogte van de huid en slijmvliezen), overmatig zweten, haaruitval en abnormale groei of verlies van vingernagels. In een klein aantal gevallen kunnen andere langdurige problemen optreden, namelijk verminderde smaakzin, moeite met urineren, genitale afwijkingen en oogontsteking.

Behandeling Steven Johnson-syndroom

Omdat Steven Johnson-syndroom Dit is een medisch noodgeval dat onmiddellijke medische aandacht vereist. De eerste stap die de arts zal nemen, is om te stoppen met het gebruik van bepaalde medicijnen of om de infectie te behandelen die ervoor zorgt dat u dit syndroom heeft. Ondertussen is de behandeling die patiënten met dit syndroom zullen krijgen tijdens de intensive care in het ziekenhuis, namelijk:

• Vloeistof- en voedingsvervanging

Verlies van huid kan veel verlies van lichaamsvloeistoffen veroorzaken, dus het vervangen van lichaamsvloeistoffen is een belangrijke behandeling. U krijgt vocht en voedingsstoffen uit een maagsonde die door uw neus en in uw maag wordt geleid.

• blessure genezen

Koude kompressen kunnen je blaren helpen kalmeren. De laag dode huid wordt langzaam verwijderd en bedekt met een verband om infectie te voorkomen. U heeft mogelijk ook behandeling door een oogarts nodig als dit syndroom uw ogen aantast.

• Verdovende middelen

Sommige medicijnen die door artsen kunnen worden gegeven om te behandelen Steven Johnson-syndroom , namelijk pijnmedicatie om ongemak te verminderen, medicatie om ontsteking van de ogen en slijmvliezen te verminderen (topische steroïden), en antibiotica om infectie onder controle te houden (indien nodig). Afhankelijk van de ernst kunnen ook andere medicijnen nodig zijn. Als de onderliggende oorzaak van het Steven-Johnson-syndroom is verdwenen en de huidreactie stopt, zal er na een paar dagen weer nieuwe huid aangroeien in het getroffen gebied. In ernstige gevallen kan het herstel echter langer duren, zelfs maanden. Dus als na het innemen van bepaalde medicijnen of bij blootstelling aan bepaalde infecties symptomen optreden die lijken op dit syndroom, moet u onmiddellijk een arts raadplegen.

Kan het Steven-Johnson-syndroom (SJS) worden genezen?

Het Steven-Johnson-syndroom kan worden genezen, hoewel het herstelproces per patiënt kan verschillen. Als de oorzaak van SJS wordt weggenomen en de huidreactie wordt gestopt, groeit de beschadigde huid meestal binnen 2-3 dagen terug. Volledige genezing duurt echter meestal enkele weken tot enkele maanden, afhankelijk van de ernst van de symptomen. Vermoeidheid en gebrek aan energie komen vaak voor bij patiënten na enkele weken ontslag uit het ziekenhuis. Men moet zich echter realiseren dat SJS opnieuw kan verschijnen als de patiënt het medicijn dat SJS veroorzaakt opnieuw inneemt. Daarom, als u SJS heeft ervaren, is het raadzaam om:

1. Ken de medicijnen die SJS-reacties veroorzaken. Probeer de naam te onthouden en vertel het uw arts of apotheker elke keer dat u een arts ziet.
2. Breng gezondheidswerkers op de hoogte. Vertel een gezondheidswerker, zoals een arts of apotheker, over uw voorgeschiedenis van SJS.
3. Gebruik een armband of ketting met gezondheidsinformatie. Als u moeite heeft om dit rechtstreeks aan een zorgverlener te vertellen of om te voorkomen dat u het vergeet. Probeer het altijd te dragen.

[[Gerelateerd artikel]]