De psycholoog die er tot nu toe in is geslaagd de meest invloedrijke theorie over menselijke ontwikkeling te creëren, is Erik Erikson. De nadruk van deze theorie ligt op het psychosociale aspect, wat inhoudt dat het karakter van een persoon gedurende zijn hele leven in fasen wordt gevormd. De theorie van de psychosociale ontwikkeling van Erik Erikson is vergelijkbaar met de theorie van Sigmund Freud. De nadruk ligt echter op sociale ervaringen vanaf de kindertijd tot op hoge leeftijd.
De fasen van de psychosociale theorie van Erikson
Erikson gelooft dat mensen in elke levensfase te maken krijgen met conflicten die een grote impact hebben op hun karakter. Dit conflict kan positief of negatief zijn. Als het psychosociale stadium op een bepaalde leeftijd goed kan worden gepasseerd, dan zal de kracht van het ego toenemen. Aan de andere kant, als het niet goed wordt doorgegeven, zal dit gebrek aan gevoel overgaan in de volwassenheid. De beschrijving van de psychosociale stadia van Erikson is onderverdeeld in:
1. Baby's (geboren 18 maanden)
De eerste fase van de psychosociale ontwikkelingstheorie is de belangrijkste voor het menselijk leven. In deze fase draait het conflict om vertrouwen of
"vertrouwen versus wantrouwen". Dit betekent dat de rol van de mensen om hen heen als zorgverleners cruciaal is. Als de verzorger erin slaagt om te zorgen voor voedsel, genegenheid, warmte, veiligheid, enzovoort, zal hij het karakter vormen van een persoon die anderen kan vertrouwen. Aan de andere kant, als baby's geen consistente verzorging krijgen, niet emotioneel dichtbij zijn of zich verwaarloosd voelen, zullen ze opgroeien met angst en wantrouwen tegenover de wereld. Het eindresultaat van dit proces is hoop of
hoop.2. Kinderen (2-3 jaar)
In de tweede fase zijn baby's uitgegroeid tot kinderen met meer zelfbeheersing. Niet alleen dat, kinderen beginnen ook onafhankelijk te worden. Fase
zindelijkheidstraining cruciaal genoeg om de fase door te komen"
autonomie vs schaamte en twijfel” dit. Erikson gelooft dat kinderen die zelfbeheersing hebben, zich automatisch onafhankelijker zullen voelen. Bijvoorbeeld wanneer je kunt kiezen wat je wilt eten, favoriete speelgoed, kleding om te dragen. Het eindresultaat van dit proces is verlangen of
zullen. Als dat lukt, krijgt het kind macht over hem. Als je faalt, zul je je schamen en vol twijfel.
3. Voorschoolse leeftijd (3-5 jaar)
In dit stadium beginnen kinderen zich bezig te houden met spelletjes en sociale interacties. Als je er goed doorheen komt, voelt je kind zich in staat anderen te leiden. Ondertussen zullen degenen die falen zich vaak schuldig voelen, twijfelen aan hun eigen kunnen en zelden het initiatief nemen. Dit is de fase
initiatief versus schuld” die het menselijk karakter vormen om een doel in het leven te hebben of
doel. Dit resultaat kan alleen worden bereikt als het kind een evenwicht weet te vinden tussen wanneer initiatief te tonen en wanneer samen te werken met anderen.
4. Leerplichtige leeftijd (6-11 jaar)
Door sociale interactie beginnen kinderen zich trots te voelen als ze ergens in slagen. Op deze leerplichtige leeftijd moeten ze uitdagingen aangaan in de vorm van sociale en academische doelen. In fase "
industrie versus minderwaardigheid“Hierdoor zullen degenen die het halen zich competent voelen. Aan de andere kant zullen degenen die falen zich minderwaardig voelen. Daarom is het eindresultaat van deze fase “
vertrouwen" Kinderen die op schoolgaande leeftijd zelden waardering of steun krijgen van hun naasten, zullen twijfelen aan hun vermogen om succesvol te zijn.
5. Tieners (12-18 jaar)
De volgende fase is "
identiteit versus rolverwarring” dat is wanneer tieners op zoek zijn naar een identiteit die hun leven op de lange termijn zal beïnvloeden. Tieners die slagen, zullen consistent zijn met zichzelf, terwijl degenen die falen zich verward zullen voelen over hun identiteit. Deze identiteit is gerelateerd aan overtuigingen, ideale concepten en waarden die het karakter van een persoon vormen. Indien succesvol, zal er een eindresultaat zijn in de vorm van:
trouw, het vermogen om samen te leven met maatschappelijke verwachtingen en normen.
6. Vroege volwassenheid (19-40 jaar)
Fase "
intimiteit versus isolatie” nauw verbonden met de liefdesrelatie met een partner. Als dat lukt, kunnen mensen sterke relaties aangaan. Aan de andere kant, als het niet lukt, sluit iemand zichzelf. Aangezien elke fase gerelateerd is aan de vorige fase, heeft dit ook te maken met identiteit. Mensen die niet zeker zijn van hun identiteit, voelen zich vaker eenzaam en depressief. Het eindresultaat van deze etappe is
Liefde.7. Volwassenen (40-65 jaar)
In de volwassen fase zou iemand iets willen doen dat hem nuttig maakt. Als het lukt, zal er een gevoel van nut zijn. Aan de andere kant, als ze falen, zullen ze het gevoel hebben dat hun betrokkenheid bij de wereld niet significant is. Dit is de fase
generativiteit versus stagnatie" Het eindresultaat van deze fase is zorgzaam of
zorg. Alles, van het zien opgroeien van je kind tot je dicht bij je partner voelen, is een belangrijk onderdeel van deze fase.
8. Volwassenheid (65 jaar overleden)
Dit is het stadium waarin een persoon nadenkt over wat hij deed toen hij jong was. Als je tevreden bent met je prestaties, voel je je genoeg. Aan de andere kant, als je niet tevreden bent, zul je spijt en wanhoop voelen. Het eindresultaat van deze fase is wijsheid of
wijsheid. Mensen die tevreden zijn met wat ze deden toen ze jong waren, zullen klaar zijn om het einde van hun leven in vrede onder ogen te zien. Eriksons theorie van psychosociale ontwikkeling betekent niet dat men volledig positief of negatief moet zijn om het te zien. Het belangrijkste is veeleer de balans tussen de twee aspecten. [[Gerelateerd artikel]]
Aantekeningen van SehatQ
Ongeacht de kritiek of relevantie van deze theorie voor het menselijk leven, het psychosociale aspect is iets dat kan helpen bij het omgaan met verschillende levensconflicten. Als je meer wilt weten over de theorie van levensontwikkeling en hoe je de juiste waarden bijbrengt bij het opvoeden van kinderen,
vraag het rechtstreeks aan de dokter in de SehatQ gezinsgezondheidsapp. Download nu op
App Store en Google Play.
De eerste fase van de psychosociale ontwikkelingstheorie is de belangrijkste voor het menselijk leven. In deze fase draait het conflict om vertrouwen of "vertrouwen versus wantrouwen". Dit betekent dat de rol van de mensen om hen heen als zorgverleners cruciaal is. Als de verzorger erin slaagt om te zorgen voor voedsel, genegenheid, warmte, veiligheid, enzovoort, zal hij het karakter vormen van een persoon die anderen kan vertrouwen. Aan de andere kant, als baby's geen consistente verzorging krijgen, niet emotioneel dichtbij zijn of zich verwaarloosd voelen, zullen ze opgroeien met angst en wantrouwen tegenover de wereld. Het eindresultaat van dit proces is hoop of hoop.
In dit stadium beginnen kinderen zich bezig te houden met spelletjes en sociale interacties. Als je er goed doorheen komt, voelt je kind zich in staat anderen te leiden. Ondertussen zullen degenen die falen zich vaak schuldig voelen, twijfelen aan hun eigen kunnen en zelden het initiatief nemen. Dit is de faseinitiatief versus schuld” die het menselijk karakter vormen om een doel in het leven te hebben of doel. Dit resultaat kan alleen worden bereikt als het kind een evenwicht weet te vinden tussen wanneer initiatief te tonen en wanneer samen te werken met anderen. 
Door sociale interactie beginnen kinderen zich trots te voelen als ze ergens in slagen. Op deze leerplichtige leeftijd moeten ze uitdagingen aangaan in de vorm van sociale en academische doelen. In fase "industrie versus minderwaardigheid“Hierdoor zullen degenen die het halen zich competent voelen. Aan de andere kant zullen degenen die falen zich minderwaardig voelen. Daarom is het eindresultaat van deze fase “vertrouwen" Kinderen die op schoolgaande leeftijd zelden waardering of steun krijgen van hun naasten, zullen twijfelen aan hun vermogen om succesvol te zijn. 
De volgende fase is "identiteit versus rolverwarring” dat is wanneer tieners op zoek zijn naar een identiteit die hun leven op de lange termijn zal beïnvloeden. Tieners die slagen, zullen consistent zijn met zichzelf, terwijl degenen die falen zich verward zullen voelen over hun identiteit. Deze identiteit is gerelateerd aan overtuigingen, ideale concepten en waarden die het karakter van een persoon vormen. Indien succesvol, zal er een eindresultaat zijn in de vorm van: trouw, het vermogen om samen te leven met maatschappelijke verwachtingen en normen. 
Fase "intimiteit versus isolatie” nauw verbonden met de liefdesrelatie met een partner. Als dat lukt, kunnen mensen sterke relaties aangaan. Aan de andere kant, als het niet lukt, sluit iemand zichzelf. Aangezien elke fase gerelateerd is aan de vorige fase, heeft dit ook te maken met identiteit. Mensen die niet zeker zijn van hun identiteit, voelen zich vaker eenzaam en depressief. Het eindresultaat van deze etappe is Liefde.
