Wanneer iemand ziek is en de trigger is een bacterie, kan de arts antibiotica voorschrijven. Maar niet voor ziekte die alleen wordt veroorzaakt door een virus of andere oorzaken. Het werkingsmechanisme van antibiotica is om te voorkomen dat bacteriën zich vermenigvuldigen en vernietigen. Kortom, het menselijk lichaam kan op natuurlijke wijze schadelijke bacteriën doden via witte bloedcellen. Dit is waar het belang van het immuunsysteem van een persoon. Maar soms, wanneer het aantal bacteriën te groot is of het vrijgekomen toxine sterk is, zijn antibiotica nodig om te helpen. [[Gerelateerd artikel]]
Wat zijn antibiotica?
Antibiotica zijn medicijnen om bacteriële infecties te voorkomen en te behandelen. Antibiotica worden alleen gebruikt om bacteriële infecties te bestrijden, niet om virussen te bestrijden. De manier waarop antibiotica werken is niet om virale infecties te bestrijden, zoals bij griep en keelpijn. Daarom zal het gebruik van antibiotica voor virale infecties niet:
- infectie genezen
- Voorkom overdracht van infectie
- Help je je gezonder te voelen
- Snel terug naar werk of school
Antibiotica kunnen op basis van hun activiteit worden onderverdeeld in breedspectrumantibiotica en smalspectrumantibiotica. Van smalspectrumantibiotica is bekend dat ze een laag risico hebben op het veroorzaken van bacteriële resistentie en dat ze geen microflora of gezonde bacteriën in het lichaam doden. Breedspectrumbacteriën daarentegen veroorzaken niet alleen bacteriële resistentie en doden gezonde bacteriën, maar hebben ook bijwerkingen zoals diarree of huiduitslag. Breedspectrumantibiotica hebben echter meer klinische indicaties en worden daarom op grotere schaal gebruikt.
Werkingsmechanisme van antibiotica
Antibiotica kunnen verschillende vormen aannemen, variërend van tabletten, capsules, siropen, crèmes tot actuele medicatie. De arts zal het type antibioticum voorschrijven op basis van de infectie die een persoon heeft. Het werkingsmechanisme van antibiotica bij het doden van bacteriën gebeurt op verschillende manieren, namelijk:
- Vernietigt de lichaamswand van bacteriën
- Het proces van bacteriële reproductie verstoren
- Stopt de productie van eiwitten door bacteriën
Het werkingsmechanisme van antibiotica begint onmiddellijk nadat u ze heeft geconsumeerd. Maar wanneer symptomen of pijn kunnen verbeteren, hangt af van de toestand van het lichaam van elke persoon en de kenmerken van de bacteriën die het aanvallen. Meestal worden antibiotica voorgeschreven om gedurende 7-14 dagen via de mond te worden ingenomen. In sommige gevallen kunnen antibiotica ook binnen enkele dagen afslijten. Wanneer u zich beter voelt, is het raadzaam om alle voorgeschreven antibiotica verder af te werken, zodat de bacteriën volledig worden gedood. Bovendien kan het voltooien van de antibioticaconsumptie in de toekomst bacteriële resistentie door antibiotica voorkomen. Raadpleeg een arts die uw lichaam goed kent als u twijfelt of u door moet gaan of stopt met het nemen van antibiotica.
Klassen antibiotica en hoe ze werken
Antibiotica worden over het algemeen gegroepeerd op basis van hun chemische en farmacologische eigenschappen. Als de chemische structuur vergelijkbaar is, hebben geneesmiddelen in dezelfde klasse het vermogen om dezelfde of verwante bacteriën te doden.
1. Penicilline
Een andere naam voor penicilline is een bètalactam-antibioticum. Penicillines bestaan uit vijf groepen antibiotica, namelijk aminopenicillines, antiseudomonale penicillines, bètalactamaseremmers, natuurlijke penicillines en penicillinaseremmers penicilline. Veel voorkomende antibiotica in de penicillinefamilie zijn: amoxicilline, ampicilline, dicloxacilline, oxacilline en penicilline V kalium.
2. Tetracycline
Tetracyclines zijn breedspectrumantibiotica die veel bacteriën kunnen doden, zoals bacteriën die acne, urineweginfecties (UTI's), darminfecties, ooginfecties, seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's), parodontitis en andere bacteriële infecties veroorzaken. De tetracyclinegroep omvat geneesmiddelen: demeclocycline, doxycycline, eravacycline, minocycline, omadacycline en tetracycline.
3. Cefalosporines
Cefalosporines (Cefalosporines) zijn bacteriedodende medicijnen (bactericide) en werken vergelijkbaar met penicilline. Cefalosporines worden vaak gebruikt om verschillende soorten infecties te behandelen, zoals keelpijn veroorzaakt door bacteriën
Streptokokken, oorinfecties, urineweginfecties, huidinfecties, longinfecties en meningitis. Geneesmiddelen die vaak in deze groep worden aangetroffen, zijn onder meer: cefaclor, cefdinir, cefotaxime, ceftazidim, ceftriaxon, cefuroxim.
4. Chinolonen
Chinolonen, ook bekend als fluoroquinolonen, zijn een klasse geneesmiddelen die vaak worden gebruikt voor de behandeling van urineweginfecties die moeilijk te behandelen zijn wanneer andere geneesmiddelen niet langer effectief zijn. Geneesmiddelen in de chinolonengroep, waaronder: ciprofloxacine, levofloxacine, moxifloxacine.
5. Lincomycine
Geneesmiddelen die afgeleid zijn van lincomycine worden vaak gebruikt voor de behandeling van ernstige infecties zoals bekkenontsteking, infecties in de maag, lagere luchtweginfecties, bot- en gewrichtsinfecties. Sommige worden ook gebruikt om acneproblemen op de huid te behandelen. Geneesmiddelen van deze klasse worden vaak aangetroffen, waaronder clindamycine en lincomycine.
6. Macroliden
Macroliden kunnen worden gebruikt voor de behandeling van longontsteking, pertussis of voor lichte huidinfecties. Ketoliden zijn een nieuwe generatie geneesmiddelen in deze klasse die zijn gemaakt om bacteriële resistentie te overwinnen. De meest voorgeschreven medicijnen zijn: azithromycine, claritromycine en erytromycine.
7. Sulfonamiden
Sulfonamiden worden gebruikt voor de behandeling van urineweginfecties (UTI), behandeling of preventie van pneumocystis-pneumonie of oorinfecties (otitis media). Veel voorkomende geneesmiddelen zijn: sulfamethoxazol en trimethoprim, sulfasalazine en sulfisoxazol.
8. Glucopeptide-antibiotica
Geneesmiddelen in deze klasse worden gebruikt om meticilline-resistente infecties te bestrijden
Staphylococcus aureus (MRSA), diarree door
C. moeilijken enterokokkeninfecties. Veel voorkomende medicijnen zijn: dalbavancin, oritavancin, telavancin, vancomycine.
9. Aminoglycosiden
Aminoglycosiden werken door de bacteriële synthese te remmen en werken snel terwijl ze bacteriën doden. Geneesmiddelen in deze klasse worden meestal toegediend via intraveneuze infusie. De meest voorkomende voorbeelden zijn: gentamicine, tobramycine, amikacine.
10. Carbapenem
Dit injecteerbare bètalactamantibioticum heeft een breedspectrumfunctie en wordt gebruikt bij matige tot levensbedreigende infecties zoals maaginfecties, longontsteking, nierinfecties, ziekenhuisresistente bacteriële infecties en andere ernstige bacteriële infecties. Geneesmiddelen in deze klasse worden meestal gebruikt als laatste redmiddel om resistentie te helpen voorkomen. Geneesmiddelen in de carbapenem-groep omvatten: imipenem en cilastatine, evenals meropenem.
Antibiotische functie
Uit de uitleg van het werkingsmechanisme van antibiotica wordt duidelijk dat hun functie is om bacteriën in het lichaam aan te vallen. Maar daarnaast zijn er enkele bacteriële infecties waarvoor vaak antibiotica nodig zijn, zoals:
- Sinus
- Oorinfectie
- Huidinfectie
- meningitis
- Longontsteking door bacteriën
- Kinkhoest
- Keelpijn door bacteriën Streptokokken
- Urineweginfectie
Het werkingsmechanisme van antibiotica zal echter niet effectief zijn tegen infecties veroorzaakt door virussen en schimmels. De behandeling moet anders zijn en niet alle ziekten kunnen en moeten met antibiotica worden behandeld. Ondertussen is het noodzakelijk om aandacht te besteden aan de bijwerkingen van het nemen van antibiotica. Enkele van de meest voorkomende zijn:
- Diarree
- Misselijk
- Grap
- Krampen
- Verlies van eetlust
- Opgezwollen
- Maagpijn
Om bijwerkingen te voorkomen, neem antibiotica volgens de dosering en vraag uw arts hoe u ze het beste kunt innemen. Sommige antibiotica moeten op een lege maag worden ingenomen en sommige moeten met voedsel worden ingenomen om het risico op bijwerkingen te verminderen.
Kunnen antibiotica geen bacteriën doden?
Antibiotica kunnen bacteriën niet doden als het lichaam van een persoon resistentie ontwikkelt. Triggers van antibioticaresistentie zijn onder meer:
- Gebruik van antibiotica onder de standaarddoses
- Te lang antibiotica gebruiken
- Overmatig gebruik van antibiotica
Bijvoorbeeld wanneer iemand te afhankelijk is van antibiotica terwijl de ziekte wordt veroorzaakt door een virus zoals hoesten of verkoudheid. Consumptie van antibiotica die niet op schema is en in overeenstemming met de tijdsperiode die ervoor moet zorgen dat microben en bacteriën in het lichaam immuun worden. Helaas,
Centra voor ziektebestrijding (CDC) Verenigde Staten merkte op dat het overmatig gebruik van antibiotica vrij hoog is in Zuidoost-Azië. Ze merkten op dat er een significante toename was in de consumptie van antibiotica van 2007 tot 2010, met name klasse-antibiotica
carbapenems. Het is dus goed om meer gedetailleerd te zijn om erachter te komen welke medicijnen door de arts worden voorgeschreven en om te vragen of u ze echt nodig heeft. Als uw ziekte wordt veroorzaakt door een virus, zou deze idealiter vanzelf moeten verdwijnen zonder antibiotica. Zelf zonder doktersrecept gekochte antibiotica slikken mag ook niet, omdat ze niet per se geschikt zijn voor de behandeling van de infectie die u ervaart. Zorg er dus vanaf nu voor dat je verstandig bent om antibiotica te slikken. Als uw infectie wordt veroorzaakt door een virus of schimmel, dan zijn antibiotica niet de oplossing. Als u een voorgeschreven medicijn krijgt in de vorm van een brouwsel, vraag dan wat de ingrediënten zijn en hoeveel doses erin zitten. Kies verstandig wanneer u antibiotica moet nemen en niet, om bacteriële resistentie tegen antibiotica te voorkomen.
