Niet veel mensen kennen de betekenis van gezinsdesorganisatie. Gezinsdesorganisatie is een aandoening in het gezin die niet goed kan functioneren. Meestal wordt de functie van het gezin niet vervuld of is het gezin om verschillende redenen verdeeld. Van de spanning en het conflict tussen man en vrouw tot ouders en kinderen. De impact van disharmonie in het huishouden zal dan van invloed zijn op de ontwikkeling van kinderen en zal overgaan op volwassenen. Bekijk de volgende dingen over gezinsdesorganisatie.
Oorzaken van wanorde in het gezin
Sommige soorten relatiepatronen die in het algemeen desorganisatie in het gezin kunnen veroorzaken, zijn:
Ouders met verslavingsproblemen
Verslaving kan de vorm hebben van verslaving aan alcohol, drugs, winkelen, gokken en zelfs workaholics. Als het doorgaat in het bijzijn van kinderen, zullen deze omstandigheden grote gevolgen voor hen hebben.
Lichamelijke mishandeling kan ook een oorzaak zijn van desorganisatie in het gezin. Het is niet ongebruikelijk dat een of beide ouders dreigementen of fysiek geweld gebruiken als een manier om familieleden, met name kinderen, onder controle te houden. Kinderen die getuige zijn geweest van huiselijk geweld of dit hebben meegemaakt, leven in angst. Deze aandoening zal zeker hun mentale ontwikkeling beïnvloeden.
Zonder het te beseffen, kunnen ouders hun kinderen uitbuiten door ze als hun eigendom te behandelen. Deze gewoonte vereist dat het kind reageert op de fysieke of emotionele behoeften van zijn ouders. In feite zijn het de ouders die in de fysieke of emotionele behoeften van hun kinderen moeten voorzien. Niet andersom.
Desorganisatie van het gezin kan optreden wanneer een of beide ouders niet in staat zijn om te voorzien in de fundamentele, financiële of emotionele behoeften van het gezin.
Een of beide ouders passen een zeer autoritaire opvoedingsstijl toe op het kind. Zulke ouders houden zich vaak aan bepaalde normen. Bijvoorbeeld religieuze en culturele normen. Dit type ouder zal van hun kinderen eisen dat ze zich altijd aan deze normen onderwerpen, zonder uitzondering. Deze aandoening kan een opstand van kinderen veroorzaken om te leiden tot desorganisatie van het gezin.
Voorbeelden van desorganisatie in het gezin
Er zijn enkele veelvoorkomende voorbeelden van gezinsdesorganisatie, waaronder:
- Huiselijk geweld (KDRT)
- Slechte communicatie
- Vecht vaak zo groot dat het bed gescheiden is
- Scheiding
- Relatie buiten het huwelijk
- Familieleden giftig
- Psychische aandoening.
[[Gerelateerd artikel]]
Impact van de desorganisatie van het gezin op kinderen
Systematisch zullen relatiepatronen die leiden tot desorganisatie van het gezin leiden tot geweld of verwaarlozing van kinderen. Veelvoorkomende dingen die kinderen ervaren bij desorganisatie van het gezin zijn:
Gedwongen om partij te kiezen
Een van de gevolgen van desorganisatie in het gezin is dat kinderen kunnen worden gedwongen om de kant van hun vader of moeder te kiezen wanneer er een conflict is tussen hun ouders
Beleven 'werkelijkheidsverschuiving’
Realiteit verschuivend is een toestand waarin wat wordt gezegd of geloofd in strijd is met de werkelijkheid. Bijvoorbeeld wanneer een ouder een geval van geweld in het gezin waarvan een kind getuige is, ontkent door te stellen dat het in orde is met het gezin.
Ouders die er niets om geven en de zaken van hun kind niet willen weten, zullen ervoor zorgen dat het kind zich verwaarloosd, genegeerd en altijd bekritiseerd voelt. Ouders houden ook geen rekening met hun gevoelens en gedachten.
Vervelende overbezorgde houding
Ouders kunnen overbezorgd zijn of zich buitensporig bemoeien met de vrijheid van het kind. Kan bijvoorbeeld alleen regeren zonder afdoende redenen of begeleiding te geven.
Bij ouders die kinderen graag vergelijken met hun eigen broers en zussen, zullen kinderen het gevoel hebben dat ze afgewezen worden of vriendjespolitiek ervaren. Ouderschap op deze manier kan ervoor zorgen dat kinderen voor het leven met elkaar wedijveren zonder resolutie.
Kinderen kunnen fysiek mishandeld worden door hun ouders, zoals geslagen, geslagen of uit huis gezet worden. Deze aandoening kan ervoor zorgen dat het kind wraak neemt door het buitenshuis te oefenen, bijvoorbeeld door te doen
pesten op school. De verwaarlozing en mishandeling die kinderen ervaren, zal de groei van zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde belemmeren. Kinderen hebben ook vaak moeite om anderen te vertrouwen en hebben geen vertrouwen in hun wereld. Als volwassenen hebben deze kinderen het potentieel om houdings- en gedragsproblemen te hebben, zijn ze niet in staat om goede beslissingen te nemen en voelen ze zich waardeloos. Dit probleem zal zeker academische prestaties, werk en relaties met andere mensen belemmeren.
Hoe om te gaan met de desorganisatie van het gezin?
Om de desorganisatie van het gezin te overwinnen, moet u als ouder eerst op de hoogte zijn van het probleem. Vervolgens kunt u de volgende stappen toepassen:
- Begin met het stoppen met zeuren en kritiek uiten op andere gezinsleden.
- Ouders moeten met respect reageren zonder de persoonlijke grenzen van hun kind te overschrijden, vooral voor tieners. Hierdoor zal het kind zich ontwikkelen tot een zelfstandig en verantwoordelijk persoon.
- Ouders moeten proberen de houding te verminderen overfocus aan zijn kinderen. Focus op kinderen kan niet achterblijven. Maar ouders moeten hun aandacht voor de relatie tussen man en vrouw delen, zodat intieme en harmonieuze relaties worden onderhouden.
- Vermijd oordeel en schuld. Evenzo met de gewoonte om altijd te willen redden, zichzelf op te offeren of de schuld te willen krijgen.
- Stel uw grenzen in relaties tussen gezinsleden.
- Respecteer de grenzen van andere gezinsleden, zodat u zich niet te veel met hun zaken bemoeit.
Het kan moeilijk zijn om de gezinsharmonie te bewaren. Het doorvoeren van bepaalde veranderingen kost tijd en veel inzet. Je moet geloven dat de positieve impact langzaam maar zeker zal optreden. Als de desorganisatie van het gezin niet te stoppen voelt en zowel jij als je partner moeite hebben om ermee om te gaan, zoek dan professionele hulp. Bijvoorbeeld psychologen en psychiaters.
