In de afgelopen jaren zijn er tijden in het nieuws en op sociale media geweest over een handvol exhibitionistische zaken die het publiek hebben gestoord. De daders toonden bewust hun geslachtsdelen aan het slachtoffer, van een rustige plek tot een openbare plek waar relatief veel mensen waren. Niet iedereen weet echter wat exhibitionisme echt betekent, dus deze seksuele perversie moet begrepen worden om te voorkomen dat andere mogelijke gevallen verschijnen.
Wat is de betekenis van exhibitionist
Exhibitionisme komt van het woord exhibitionisme, een aandoening die wordt gekenmerkt door de drang, fantasie en actie om geslachtsdelen aan vreemden te tonen zonder toestemming van de persoon. Exhibitionisten hebben een sterk verlangen om door anderen te worden geobserveerd bij seksuele activiteiten. Helaas kan dit hen zelfs meer seksueel opgewonden maken. Deze aandoening valt onder de parafiliestoornis of seksuele afwijking. Exhibitionisten vinden het leuk om hun slachtoffers te verrassen. Exhibitionisten zijn echter over het algemeen beperkt tot het tonen van de geslachtsdelen. Direct seksueel contact met het slachtoffer is zeldzaam, maar de dader kan masturberen terwijl hij zichzelf blootgeeft en seksuele bevrediging heeft met zijn gedrag. De opkomst van exhibitionisme begint meestal in de adolescentie. Gemeld van
MSD-handleidingen , waren de meeste daders verrassend genoeg eigenlijk getrouwd, maar hun huwelijken waren vaak in de problemen. Daders tonen vaak hun geslachtsdelen aan tieners, volwassenen of beide.
Oorzaak van exhibitionist
Er zijn verschillende factoren die ervoor kunnen zorgen dat een persoon exhibitionistische stoornissen ervaart. Deze factoren omvatten antisociale persoonlijkheidsstoornis, alcoholmisbruik en pedofiele neigingen. Daarnaast kunnen andere factoren in verband worden gebracht, namelijk het ervaren van seksueel en emotioneel misbruik in de kindertijd, of seksueel genot in de kindertijd. Sommige daders hebben ook andere seksuele afwijkingen. Een persoon kan exhibitionisme ervaren als hij aan de volgende criteria voldoet:
- Heb herhaalde fantasieën, neigingen of gedragingen om seksuele opwinding te vergroten door de geslachtsdelen gedurende ten minste 6 maanden bloot te stellen aan vreemden.
- Ze voelen zich zo onder druk gezet door de drang om dit gedrag te vertonen dat ze hun leven niet goed kunnen leven (ook niet in familie, omgeving of werk).
De prevalentie van exhibitionist is niet met zekerheid bekend, maar het komt voor bij ongeveer 2-4 procent van de mannelijke bevolking. Dit gedrag kan echter afnemen met de leeftijd. Bij vrouwen is deze aandoening zeldzaam. [[Gerelateerd artikel]]
Exhibitionistische behandeling
De meeste mensen met een exhibitionistische stoornis zoeken en krijgen geen behandeling totdat ze door de autoriteiten worden gepakt. Als u of iemand in uw naaste een exhibitionistische stoornis heeft of daar tekenen van vertoont, is vroegtijdige behandeling noodzakelijk. De behandeling omvat over het algemeen:
Onderzoek toont aan dat cognitieve gedragstherapie effectief is bij de behandeling van exhibitionistische stoornissen. Een dergelijke therapie kan individuen helpen de triggers te identificeren die exhibitionistische drang veroorzaken, en die drang op een gezondere manier te beheersen, zodat ze hun geslachtsdelen niet langer aan anderen laten zien. Andere mogelijke psychotherapeutische benaderingen zijn ontspanningstraining, empathietraining, strategieën
omgaan met (het overwinnen en beheersen van situaties of problemen), en cognitieve herstructurering (het identificeren en veranderen van gedachten die leiden tot exhibitionisme).
Naast psychotherapie kunnen medicijnen ook worden gebruikt om exhibitionisten te helpen behandelen. Deze medicijnen kunnen geslachtshormonen blokkeren, wat resulteert in een verminderd seksueel verlangen. Deze geneesmiddelen kunnen leuprolide en medroxyprogesteronacetaat zijn. Exhibitionisten moeten toestemming krijgen van een arts voor het gebruik van deze medicijnen. De arts zal regelmatig bloedonderzoeken uitvoeren om het effect van het geneesmiddel op de leverfunctie te controleren. Daarnaast zal de arts ook andere tests uitvoeren om de testosteronniveaus te meten. Sommige medicijnen worden vaak gebruikt om depressie en andere stemmingsstoornissen te behandelen, zoals:
selectieve serotonine herinname remmers (SSRI), kan ook het seksuele verlangen verminderen, zodat het door artsen kan worden gebruikt om deze seksuele stoornis te behandelen.
Naast psychotherapie en drugs krijgen exhibitionisten ook
steungroep of groepsbegeleiding. Bij deze begeleiding zijn mensen betrokken die hetzelfde probleem hebben, maar het kan ook gaan om hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg. Deze groep heeft als doel elkaar te ondersteunen om zo direct van het afwijkende gedrag af te komen. Groepscounseling kan zeer nuttig zijn voor daders om snel te herstellen, omdat het hen kan aanmoedigen om te stoppen met hun slechte gewoonten, zodat ze door de gemeenschap kunnen worden geaccepteerd wanneer hun leven weer normaal wordt. Daarom, voor degenen onder u die het potentieel of de neigingen hebben, zoals exhibitionisten, neem onmiddellijk contact op met een psycholoog om de juiste hulp te krijgen.
