De lytische cyclus (lytische cyclus) en de lysogene cyclus (lysogene cyclus) zijn twee reproductieve cycli die door virussen kunnen worden uitgevoerd. Om zich voort te planten hebben virussen een gastheer nodig omdat ze niet over de cellulaire apparatuur beschikken om zichzelf voort te planten. In de gastheercel kan het nieuwe virus zichzelf reproduceren door een lytische cyclus of een lysogene cyclus te ondergaan. Laten we meer te weten komen over de twee voortplantingscycli van dit virus.
lytische cyclus
De lytische cyclus is een van de cycli die wordt beschouwd als de belangrijkste methode voor de reproductie van virussen. Wanneer virussen bacteriën (bacteriofagen) infecteren, kapen ze het moleculaire systeem van de cel om nakomelingen te produceren. De lytische cyclus eindigt met de breuk van de geïnfecteerde cel (celdood) en vervolgens het vrijkomen van het nageslachtvirus. Op zijn beurt zal het nieuwe virus zich verspreiden en andere cellen infecteren.
De stadia van de lytische cyclus
Het volgende is een uitleg van de stadia van de lytische cyclus als methode voor virusreproductie.
1. Absorptie (adhesie)
In de absorptiefase hecht het virale deeltje (virion) zijn staart aan het oppervlak van de gastheercel. Virussen hechten zich aan receptoren, dit zijn speciale eiwitten op het plasmamembraan van de gastheer die virussen herkennen.
2. Penetratie
In de penetratiefase zal het virus het celmembraan binnendringen en het cytoplasma binnendringen, bijvoorbeeld door cellen af te breken met behulp van bepaalde enzymen. Nadat de celwand verzwakt is, verlaat het virale genetische materiaal (DNA) de capside en wordt het in de kern van de gastheercel geïnjecteerd. Om detectie door het immuunsysteem te voorkomen, kan dit genetische materiaal soms worden opgerold om bacteriën na te bootsen.
3. Transcriptie
In de transcriptiefase zal het virion de biologische processen van de cel overnemen en vervolgens het transcriptionele mechanisme initiëren om fagen te produceren (
faag) en eiwitten die virussen nodig hebben om zich voort te planten.
4. Replicatie of synthese
De replicatie- of synthesefase is de fase waarin de gastheercel continu virale profagen (genomen) produceert in drie fasen:
- Initiële replicatiefase: virale eiwitten voorkomen de vorming van bacteriële gastheereiwitten.
- Middelste replicatiefase: virale nucleïnezuren worden getranscribeerd.
- Laatste replicatiefase: de kop en de staart van het hybride virus worden geproduceerd.
In deze fase kan de cel ook virale componenten produceren, namelijk nucleïnezuren en eiwitten, voor de capside.
5. Assemblage (rijping)
De assemblagefase is de fase van het assembleren van virale nucleïnezuren en eiwitten tot intacte virions. Het virion ondergaat een rijpingsproces tot een volwassen virale faag, die is uitgerust met een kop en een staart.
6. De lytische fase
Ten slotte is er een lytische fase waarin de celwand vervolgens wordt afgebroken door virale enzymen. Deze fase veroorzaakt osmotische druk die de afbraak van de bacteriële celwand veroorzaakt. Als gevolg hiervan komen alle volwassen virions vrij in hun omgeving en infecteren ze vervolgens nieuwe bacteriën om te repliceren. [[Gerelateerd artikel]]
Lysogene cyclus
De lysogene cyclus is een virale reproductieve cyclus die de integratie van virale nucleïnezuren in het genoom van de gastheercel omvat, waardoor een profaag wordt gecreëerd (
profeteren). Virussen vernietigen geen cellen in de lysogene cyclus. De bacteriën blijven normaal leven en reproduceren, terwijl het genetische materiaal in de profaag vervolgens wordt doorgegeven aan de bacteriële dochtercellen.
De stadia van de lysogene cyclus
Het volgende is een uitleg van de stadia van de lysogene cyclus als methode voor virusreproductie.
1. Absorptie en infectie
In de absorptie- en infectiefase zal het virus zich hechten aan een specifieke plaats op de bacteriecel om infectie uit te voeren.
2. Penetratie
In de penetratiefase integreert of fuseert het virale genoom met de gastheercel.
3. Fusie:
In de samenvoegingsfase versmelt of interageert het virale genoom met het celgenoom om een profaag te vormen.
4. Replicatie
In de replicatiefase zal de DNA-polymerisatie van de gastheercel de chromosomen van de gastheer kopiëren. De cel zal zich dan delen, terwijl de virale chromosomen worden doorgegeven aan de dochtercellen. Het virale genoom in de profaag kan toenemen als de bacteriecel zich blijft delen.
Verschil tussen lytische en lysogene cyclus
Ondertussen zijn hier enkele van de verschillen tussen de lytische en lysogene cycli die kunnen worden geïdentificeerd.
- Viraal DNA is niet geïntegreerd in de lytische cyclus, terwijl in de lysogene cyclus viraal DNA is geïntegreerd in het DNA van de gastheercel.
- Het gastheer-DNA in de lytische cyclus wordt gehydrolyseerd, terwijl het gastheer-DNA in de lysogene cyclus niet wordt gehydrolyseerd.
- Het verschil tussen de lytische en lysogene cycli is ook te zien aan de afwezigheid van het profaagstadium in de lytische cyclus, terwijl de lysogene cyclus dat wel doet.
- Virale DNA-replicatie in de lytische cyclus vindt onafhankelijk plaats, terwijl het in de lysogene cyclus plaatsvindt met het gastheer-DNA.
- De lytische cyclus vindt in korte tijd plaats, terwijl de lysogene cyclus langer kan duren.
- Het cellulaire mechanisme wordt overgenomen door het virale genoom in de lytische cyclus, terwijl het cellulaire mechanisme van de gastheercel wordt verstoord door het virale genoom in de lysogene cyclus.
Dat is de verklaring en het verschil tussen de lytische en lysogene cycli. In zeldzame gevallen kan het virale genoom in de lysogene cyclus zich scheiden van de profaag en de lytische cyclus binnengaan. Het is echter niet duidelijk wat de aanleiding voor de scheiding was. Veel voorkomende symptomen die het veroorzaken zijn hormonen, hoge niveaus van stress (adrenaline) en vrije energie in de geïnfecteerde cellen. Als u vragen heeft over gezondheidsproblemen, kunt u deze gratis rechtstreeks aan uw arts stellen via de SehatQ family health-applicatie. Download de SehatQ app nu in de App Store of Google Play.
