Bloedureum is een afvalproduct van de eiwitstofwisseling in het lichaam. Wanneer je eiwitten eet, breekt de lever het af om het voor het lichaam gemakkelijker te maken om het op te nemen. Uit dit proces wordt ureum of ureum aangemaakt dat het lichaam niet nodig heeft. Dus de lever zal het via het bloed verwijderen, zodat het naar de nieren kan gaan. In de nieren wordt ureum verwerkt zodat het bij het plassen via de urine kan worden uitgescheiden. Meestal blijft er nog een kleine hoeveelheid ureum in het bloed achter, maar in een ongevaarlijke hoeveelheid. Als de nieren beschadigd zijn, wordt de uitscheiding van ureum via de urine verstoord. Als gevolg hiervan zal het zich ophopen in het bloed en zal het ureumgehalte in het bloed toenemen. Aan de andere kant, als het ureumgehalte in het bloed bij laboratoriumtesten te laag blijkt te zijn, dan zijn er verschillende gezondheidsproblemen waar u ook last van kunt hebben.
Wanneer moet een bloedureumtest worden gedaan?
Om de bloedureumwaarden te bepalen, moet u een bloedureumstikstof (BUN) onderzoeksprocedure ondergaan. Dit onderzoek wordt over het algemeen uitgevoerd om de toestand van de nierfunctie te bepalen. Over het algemeen zal uw arts u instrueren om een BUN-onderzoek te ondergaan als:
- Vermoeden van nierziekte
- Wil je evalueren hoe de nieren werken
- Wilt u de effectiviteit zien van de uitgevoerde hemodialyse of peritoneale dialysebehandeling?
- Een reeks aandoeningen wilt diagnosticeren, zoals leverbeschadiging (als onderdeel van een bloedtest), urinewegobstructie, congestief hartfalen of gastro-intestinale bloedingen
Als het hoofddoel van het onderzoek is omdat er een vermoeden is van nierschade, dan zal de arts naast het ureumgehalte ook het creatininegehalte in het bloed controleren. Net als ureum is creatinine ook een metabolisch afvalproduct dat meestal via de urine wordt uitgescheiden. Dus als de spiegels hoog zijn, kan bijna worden geconcludeerd dat je nierschade hebt. BUN-onderzoek kan ook worden gebruikt om aandoeningen zoals uitdroging, ondervoeding en verminderde bloedcirculatie op te sporen.
Bloedureumtesten worden ook aanbevolen als deze symptomen optreden
Bloedureumtesten worden meestal gedaan als de arts vermoedt dat iemand een nieraandoening heeft. Hoe eerder het BUN-onderzoek wordt uitgevoerd, de behandeling kan worden gestart voordat de aandoening verergert. Raadpleeg daarom een arts als u enkele van de onderstaande symptomen ervaart.
- Veranderingen in de frequentie en het volume van urineren
- Urine die schuimig of bloederig naar buiten komt, er bruinachtig uitziet of van kleur verandert dan normaal
- Pijn bij het plassen
- Zwelling verschijnt in de armen, polsen, benen, enkels, rond de ogen, het gezicht en de buik
- Voeten kunnen niet stil blijven zitten tijdens het slapen
- Gewrichts- of botpijn
- Rugpijn
- Altijd moe voelen
[[Gerelateerd artikel]]
BUN-onderzoek en de betekenis van bloedureumwaarden
Om het ureumgehalte in het bloed te bepalen, hoeft laboratoriumpersoneel slechts een klein bloedmonster via een ader uit de arm of handrug te nemen. De procedure is vrij eenvoudig en u kunt onmiddellijk naar huis gaan nadat de bloedafname is voltooid. De resultaten van dit onderzoek kunnen vervolgens worden afgenomen of rechtstreeks naar de behandelend arts worden gestuurd. De arts kijkt naar de bloedureumwaarde en vergelijkt deze met een normale waarde. De normale waarde van bloedureum voor elke persoon kan verschillen, afhankelijk van geslacht en leeftijd.
- Volwassen man: 8-24 mg/dL
- Volwassen vrouwen: 6-21 mg/dL
- Kinderen van 1-17 jaar: 7-20 mg/dL
Voor ouderen ouder dan 60 jaar is de normale waarde van bloedureum iets hoger dan voor volwassenen onder de 60 jaar. Als uw bloedureumgehalte hoger is dan normaal, kunt u de volgende aandoeningen ervaren:
- nierziekte
- Nierfalen
- Urinewegobstructie
- Maagbloeding
- Hartziekte
- Congestief hartfalen
- Net een hartaanval gehad
- uitdroging
- Overmatig eiwitgehalte
- Spanning
- Schok
- Zwanger
Als de bloedureumwaarde lager is dan normaal, bestaat de mogelijkheid dat u de volgende aandoeningen heeft:
- hartfalen
- Ondervoeding
- Gebrek aan eiwitten in het lichaam
- Overhydratie
Om het teveel of tekort aan ureumspiegels in het bloed te overwinnen, zal de arts een behandeling aanbevelen op basis van de oorzaak. Om te hoge bloedureumspiegels te helpen verlagen, is het bovendien een van de meest effectieve manieren om aan de vochtbehoefte van het lichaam te voldoen. U kunt ook het advies krijgen om de eiwitinname een tijdje te verminderen.
