Wanneer iemand een ongeluk of een harde klap krijgt, kunnen we de ernst van zijn toestand zien aan twee dingen, namelijk fysiek en zijn bewustzijnsniveau. Van de fysieke kant kunnen we met het blote oog de hoeveelheid bloed zien die eruit komt, of de grootte van de wond. Ondertussen, in termen van bewustzijnsniveau, meting met behulp van
Glasgow Coma schaal (GCS) wordt over het algemeen gedaan. GCS is een schaal die door medisch personeel wordt gebruikt om het bewustzijnsniveau van een persoon te zien op basis van de reactie van de patiënt. Met GCS kunnen artsen beoordelen hoe ernstig het verlaagde bewustzijnsniveau van de patiënt is. GCS kan ook bepalen of een patiënt in coma is geraakt of niet. GCS wordt veel gebruikt door medisch personeel omdat deze methode eenvoudig en betrouwbaar is en de resultaten in lijn zijn met de te behalen behandeldoelen.
Meer over GCS om het bewustzijnsniveau te meten
Metingen met behulp van de GCS worden uitgevoerd door medisch personeel om het bewustzijnsniveau te zien van patiënten die hersenletsel hebben opgelopen door een impact. In zekere zin wordt deze meting uitgevoerd om de ernst van de verwonding van de patiënt te bepalen. Het bewustzijnsniveau van de patiënt wordt beoordeeld aan de hand van drie aspecten, namelijk oogrespons of het vermogen om de ogen te openen, verbale respons of geluid of het vermogen van de patiënt om te spreken, en motorische respons of beweging of het vermogen van de patiënt om te bewegen op basis van instructies. Elk aspect wordt gescoord met een score van 1 voor het slechtste, tot 4 voor het oog, 5 voor het verbale en 6 voor de motor, voor het beste.
1. Oogresponscontrole
De waarden die worden gegeven om oogrespons te zien, zijn als volgt.
- Waarde 4: De patiënt kan zijn ogen spontaan openen, door te knipperen.
- Waarde 3: Patiënten kunnen hun ogen openen na het ontvangen van een geluidsprikkel, zoals een schreeuw of een oproep.
- Waarde 2: De patiënt kan zijn ogen pas openen na het ontvangen van een pijnlijke stimulus zoals een knijp.
- Waarde 1: De patiënt kan zijn ogen helemaal niet openen, hoewel hij verschillende stimuli heeft ontvangen
2. Stemantwoordcontrole
De waarden die worden gegeven om de spraakrespons te bekijken, zijn als volgt.
- Waarde 5: de patiënt kan goed en gericht spreken.
- Waarde 4: De patiënt is in de war door de richting van het gesprek, maar kan nog steeds vragen beantwoorden.
- Waarde 3: de patiënt kan geen passend antwoord geven, kan alleen woorden geven die nog begrepen kunnen worden, niet in de vorm van zinnen.
- Waarde 2: De patiënt kan woorden niet duidelijk uitspreken, klinkt alleen als een kreun.
- Waarde 1: De patiënt is volledig stil en kan geen geluid maken.
3. Bewegingsresponsmeting
De waarden die worden gegeven om de reactie van de beweging te zien, zijn als volgt.
- Waarde 6: De patiënt kan bewegingen uitvoeren zoals aangegeven.
- Waarde 5: De patiënt kan gecontroleerd bewegen wanneer een pijnlijke prikkel wordt ontvangen.
- Waarde 4: De patiënt kan reflexmatig weg bewegen van de bron van de pijnlijke stimulus.
- Waarde 3: Het lichaam van de patiënt buigt stijf, zodat het slechts weinig beweegt wanneer een pijnlijke prikkel wordt ontvangen.
- Waarde 2: Het hele lichaam van de patiënt is stijf, zodat de respons op pijnprikkels bijna onbestaande is.
- Waarde 1: absoluut geen reactie op pijnprikkels.
Het bewustzijnsniveau aflezen van de GCS-resultaten
Om het bewustzijnsniveau van de patiënt te beoordelen, worden de resultaten van elke respons bij elkaar opgeteld. Een score van 3 is de slechtste en een score van 15 is de beste. Patiënten met een GCS-score van 3-8 kunnen in coma worden ingedeeld. Hoe lager de GCS-waarde, hoe kleiner de kans op succes van de behandeling. Patiënten met hoge GCS-waarden hebben een grotere kans op herstel. Patiënten met een GCS-waarde van slechts 3-5 hebben een fatale aandoening, vooral als de pupil van het oog niet meer kan bewegen.
GCS om het bewustzijnsniveau van een kind te meten
De GCS kan niet worden gebruikt om het bewustzijnsniveau bij kinderen jonger dan 5 jaar te meten. Omdat verbale reacties moeilijk zullen zijn, ook al is het kind gezond. Om deze reden wordt bij pediatrische patiënten de meting van het bewustzijnsniveau uitgevoerd met aanpassingen aan de GCS-waarde. Beoordeling van oog- en motorische reacties bij kinderen, verschilt niet van volwassenen. Het verschil in beoordeling zit in de verbale reactie. De waarde die wordt gegeven om de oogrespons te zien bij verbale patiënten, is als volgt.
- Waarde 5: Het kind kan zoals gewoonlijk geluiden maken en brabbelen.
- Waarde 4: Het kind huilt en kijkt verward.
- Waarde 3: Kinderen huilen als ze een pijnlijke prikkel krijgen.
- Waarde 2: Het kind zucht slechts een beetje bij een pijnlijke prikkel.
- Waarde 1: het kind gaf geen antwoord.
Beperkingen van het meten van het bewustzijnsniveau met behulp van GCS
Hoewel het vaak is gebruikt om het bewustzijnsniveau te meten, heeft het GCS-systeem ook nog veel tekortkomingen, zoals de volgende.
- Taalbeperkingen, die verbale beoordeling moeilijk kunnen maken
- Het intelligentieniveau dat waarschijnlijk vertekend is in verbale reacties en reacties op instructies
- Gehoorverlies, waardoor geluidsstimulatie moeilijk kan zijn.
- De beperkingen van patiënten die in de couveuse liggen of niet kunnen praten, zodat evaluaties genoodzaakt zijn om alleen op oog- en motorische reacties te worden uitgevoerd.
- Het meten van GCS is moeilijk als de patiënt verdoofd of verdoofd is en al verlamd is.
- Er was eerder een verstoring in het lichaam van de patiënt, waardoor motorische reacties werden geremd.
[[Gerelateerd artikel]]
Aantekeningen van SehatQ
De GCS wordt door gezondheidswerkers gebruikt om het bewustzijnsniveau te meten bij mensen die door een impact hersenletsel hebben opgelopen. De resultaten van de GCS-scores van elk aspect worden opgeteld. GCS met een totaalscore van 3 is de slechtste en 15 de beste. Naast het bewustzijnsniveau kan de GCS-waarde ook worden gebruikt als referentie voor het slagingspercentage van een behandeling. Een GCS-waarde boven de 8 geeft een vrij grote kans op genezing van de patiënt aan.
