Het gebruik van voedselkleuring is als polijsten
verzinnen op je gezicht. Ja, kleurstoffen kunnen inderdaad eten of drinken verfraaien en de smaakpapillen prikkelen, zodat je meer geïnteresseerd bent in het proberen van deze voedingsmiddelen. In Indonesië is het gebruik van kleurstoffen voor levensmiddelen strikt gereguleerd door het ministerie van Volksgezondheid en de Food and Drug Supervisory Agency (BPOM). Volgens de regelgeving is kleurstof voor levensmiddelen onderverdeeld in natuurlijke en synthetische kleurstoffen. U moet op uw hoede zijn voor voedingsmiddelen die voor andere doeleinden zijn geverfd, zoals textielkleurstoffen. De reden is dat het kleuren van voedsel met schadelijke chemicaliën schadelijk kan zijn voor uw gezondheid.
Natuurlijke en synthetische kleurstof voor levensmiddelen
Volgens BPOM zijn natuurlijke kleurstoffen voedseladditieven die worden gemaakt door middel van extractie, isolatie of derivatisering (gedeeltelijke synthese) uit planten, dieren, mineralen of andere natuurlijke bronnen. Natuurlijke voedselkleuring is misschien wel de oudste 'cosmetica' voor voedsel, omdat het al heel lang wordt gebruikt. Tot nu toe wordt het gebruik van natuurlijke voedingskleurstoffen ook als veiliger beschouwd en heeft het minimale bijwerkingen. Sommige soorten kleurstoffen die als natuurlijk zijn geclassificeerd, bevatten stoffen, zoals:
- Caroteen (donkerrood, geel of oranje): Deze natuurlijke kleurstof wordt aangetroffen in fruit of groenten met dezelfde kleur, zoals wortelen, zoete aardappelen en pompoen. Caroteen is een in vet oplosbare kleurstof, waardoor het goed is voor het kleuren van verschillende zuivelproducten.
- Chlorofyl (groen): deze kleur komt voor in alle groene planten, ook in spinazie en muntblaadjes. Chlorofyl is een belangrijk aspect voor planten omdat het wordt gebruikt in het proces van fotosynthese.
- Anthocyanen (paars en blauw): deze natuurlijke kleurstoffen voor levensmiddelen worden meestal verkregen uit fruit, zoals druiven, bosbessen en veenbessen. Deze kleurstof kan oplossen in water, dus het kan het beste worden gebruikt om agar te maken, frisdranken siroop.
Naast de drie natuurlijke kleurstoffen noemt BPOM ook natuurlijke voedingskleurstoffen die zijn verwerkt tot kant-en-klare producten en een BPOM-distributievergunning hebben. Deze kleurstoffen omvatten curcumine, riboflavine, karamel, bietenrood, tot titaniumdioxide. Ondertussen is synthetische voedselkleuring ook veilig in gebruik, zolang het bedoeld is voor levensmiddelenadditieven en niet overmatig wordt gebruikt. Er zijn 11 soorten synthetische kleurstoffen die door BPOM als veilig worden beschouwd, namelijk: 1. Tartrazine CI. Nee. 19140 (Tatrazine) 2. Geel chinoline CI. Nee. 47005 (Chinoline geel) 3. Geel FCF CI. Nee. 15985 (zonsondergang geel FCF) 4. Carmoisin CI. Nee. 14720 (Azorubine (carmoisine)) 5. Ponceau 4R CI. Nee. 16255 (Ponceau 4R (cochenille rood A)) 6. Erythrosine CI. Nee. 45430 (Erythrosine) 7. Rode allura CI. Nee. 16035 (Allura rood AC) 8. Indigotine CI. Nee. 73015 (Indigotine (indigokarmijn)) 9. Blauwe diamant FCF CI No. 42090 (Briljant blauw FCF) 10. Groen FCF CI. Nee. 42053 (Fast green FCF) 11. Chocolade HT CI. Nee. 20285 (Bruin HT). [[Gerelateerd artikel]]
Gevaarlijke voedselkleurstof
Er zijn ten minste twee schadelijke kleurstoffen voor levensmiddelen die u moet vermijden.
1. Rhodamine B
Deze kleurstof wordt eigenlijk gebruikt om papier, textiel, zeep, hout en leer te verven. Rhodamine B wordt ook vaak gebruikt als reagens in het laboratorium voor het testen van sommige chemicaliën die kwik gebruiken. Fysiek is rhodamine B een groene kristallijne vaste stof of roodachtig paars poeder, terwijl de resulterende kleur een opvallend blauwachtig rood is. Wanneer het het menselijk lichaam binnenkomt, bijvoorbeeld via voedsel, kan rhodamine B ervoor zorgen dat vergiftiging zich in het lichaam ophoopt en de opkomst van kankercellen veroorzaken.
2. Methaangeel
Deze kleurstof is een kleurstof in textiel en verven en kan ook worden gebruikt als indicator voor neutralisatiereacties (zuur-base). Methanol geel wordt gemaakt van methanolisch zuur en difenylamine, die schadelijk zijn bij gebruik als kleurstof voor levensmiddelen. Wanneer deze schadelijke chemicaliën het menselijk lichaam binnendringen, zijn de schadelijke reacties mogelijk niet meteen voelbaar. De ophoping van chemicaliën gedurende een lange periode kan echter leiden tot het verschijnen van tumoren in de lever, blaas, spijsverteringskanaal of huidweefsel.
