Het lichaam heeft verschillende manieren om je energiek te houden voor activiteiten. Enkele van de populaire manieren zijn glycolyse of het gebruik van suiker voor energie, en lipolyse of het gebruik van vet als energie. Er is echter nog een andere verbazingwekkende manier waarop het lichaam energie produceert, namelijk door gluconeogenese. Zoals?
Wat is gluconeogenese?
Gluconeogenese is het proces van synthese of productie van glucose uit niet-koolhydraatverbindingen in het lichaam. Normaal gesproken zet gluconeogenese eiwit of vet om in glucose (suiker) die we nodig hebben voor energie. Het proces van gluconeogenese vindt voornamelijk plaats in de lever. Hier wordt glucose gemaakt van andere niet-koolhydraatverbindingen en moleculen, zoals:
- Aminozuren (eiwitten)
- Glycerol (een bestanddeel van triglyceriden)
- Melk geven
- Pyruvaat
Meestal vindt het proces van gluconeogenese plaats wanneer u een koolhydraatarm dieet volgt. Dit mechanisme treedt echter ook op wanneer we vasten, honger hebben, intensief sporten of als we teveel eiwitten binnenkrijgen.
De functie van gluconeogenese en glucose voor lichaamsprestaties
Glucose is de belangrijkste energiebron voor het lichaam die uit eenvoudige koolhydraten kan worden gehaald Gluconeogenese is een van de processen bij het maken van glucose Waarom glucose? Hoewel sommige mensen anti-koolhydraatvoedsel en hun componenten (inclusief glucose) kunnen zijn, is glucose eigenlijk de belangrijkste energiebron voor het lichaam en de hersenen. Als we rusten, heeft het lichaam ook energie nodig om te functioneren. De hersenen hebben glucose nodig om te functioneren. In één dag heeft dit orgaan 100 gram glucose nodig om normaal te kunnen functioneren. Evenzo met het lichaam, vooral door de spieren, is glucose nodig in hogere niveaus. Glucose wordt de "favoriete" energiebron van het lichaam omdat het snel kan worden opgebruikt. De omzetting van glucose in energie vindt plaats via een proces dat glycolyse wordt genoemd. In dit proces wordt glucose afgebroken tot kleinere moleculen, pyruvaat genaamd, die vervolgens als energie worden gebruikt. Gluconeogenese wordt door het lichaam uitgevoerd om te zorgen voor een constante toevoer van glucose voor energie. Als je bijvoorbeeld honger hebt of aan het vasten bent, daalt je bloedsuikerspiegel en heeft je lichaam geen koolhydraten om af te breken tot glucose. Het lichaam zal dan de gluconeogenese bevelen en andere niet-koolhydraatverbindingen opnemen, waaronder aminozuren en glycerol. Zodra glucose in de lever is gemaakt, komt deze suiker in de bloedbaan en wordt in de cellen geleegd om als energie te worden gebruikt.
Gluconeogenese stadia
Gluconeogenese is een complex chemisch proces. In eenvoudige bewoordingen wordt gluconeogenese uitgevoerd door de volgende fasen:
- Stap 1: Omzetting van pyruvaat naar fosfoenolpyrodruivenzuur of PEP
- Stage 2: Omzetting van PEP naar fructose-6-fosfaat, een verbinding die een derivaat is van fructose
- Fase 3 : Omzetting van fructose-6-fosfaat naar glucose
Vervolgens wordt de glucose gebruikt als energie.
Hoe verschilt gluconeogenese van andere energieproducerende processen?
Gluconeogenese verschilt van andere populaire mechanismen zoals ketose en glycogenolyse.
1. Verschil tussen gluconeogenese en ketose
Voor degenen onder u die een koolhydraatarm dieet volgen, met name het keto-dieet, bent u misschien niet bekend met de term ketose. Ketose is een andere manier waarop het lichaam energie produceert wanneer de toevoer van glucose niet voldoende is. Bij ketose gebruikt het lichaam vet als energie. De energievoorziening zal komen van ketonlichamen die in de bloedbaan circuleren. Ketonlichamen worden geproduceerd via een proces dat ketogenese wordt genoemd en dat ook in levercellen voorkomt.
2. Verschil tussen gluconeogenese en glycogenolyse
Glycogenolyse is een ander proces dat het lichaam uitvoert wanneer de glucosespiegels laag zijn in de bloedbaan. Glycogenolyse maakt gebruik van glycogeenmoleculen die vervolgens worden afgebroken tot glucose. Glycogeen is een opgeslagen vorm van glucose als reserve-energiemolecuul. Glycogenolyse verschilt van gluconeogenese omdat glycogenolyse glycogeen gebruikt. Ondertussen wordt gluconeogenese door het lichaam uitgevoerd met behulp van niet-koolhydraatverbindingen.Glycogenolyse vindt meestal plaats tussen maaltijden of terwijl u slaapt. Ondertussen kan gluconeogenese optreden als u lange tijd vast. [[Gerelateerd artikel]]
Aantekeningen van SehatQ
Gluconeogenese is het proces van synthese of productie van glucose uit niet-koolhydraatverbindingen in het lichaam. Het bestaan van gluconeogenese toont aan dat glucose inderdaad de favoriete energiebron van het lichaam is, omdat het gemakkelijk te gebruiken is. Het is echter nog steeds belangrijk om te onthouden dat hoge glucosespiegels in het lichaam gevaarlijk kunnen zijn - dus voedselconsumptie moet met mate, evenwichtig en gevarieerd worden gedaan.
Glucose is de belangrijkste energiebron voor het lichaam die uit eenvoudige koolhydraten kan worden gehaald Gluconeogenese is een van de processen bij het maken van glucose Waarom glucose? Hoewel sommige mensen anti-koolhydraatvoedsel en hun componenten (inclusief glucose) kunnen zijn, is glucose eigenlijk de belangrijkste energiebron voor het lichaam en de hersenen. Als we rusten, heeft het lichaam ook energie nodig om te functioneren. De hersenen hebben glucose nodig om te functioneren. In één dag heeft dit orgaan 100 gram glucose nodig om normaal te kunnen functioneren. Evenzo met het lichaam, vooral door de spieren, is glucose nodig in hogere niveaus. Glucose wordt de "favoriete" energiebron van het lichaam omdat het snel kan worden opgebruikt. De omzetting van glucose in energie vindt plaats via een proces dat glycolyse wordt genoemd. In dit proces wordt glucose afgebroken tot kleinere moleculen, pyruvaat genaamd, die vervolgens als energie worden gebruikt. Gluconeogenese wordt door het lichaam uitgevoerd om te zorgen voor een constante toevoer van glucose voor energie. Als je bijvoorbeeld honger hebt of aan het vasten bent, daalt je bloedsuikerspiegel en heeft je lichaam geen koolhydraten om af te breken tot glucose. Het lichaam zal dan de gluconeogenese bevelen en andere niet-koolhydraatverbindingen opnemen, waaronder aminozuren en glycerol. Zodra glucose in de lever is gemaakt, komt deze suiker in de bloedbaan en wordt in de cellen geleegd om als energie te worden gebruikt. 
