Schizoïde is een persoonlijkheidsstoornis waarbij de patiënt een onvermogen ervaart om sociale relaties aan te gaan. Mensen met deze stoornis vermijden consequent interactie met anderen en zijn terughoudend om deel te nemen aan sociale activiteiten. Een studie toonde aan dat schizoïde stoornis een prevalentie heeft van minder dan 1 procent. Mensen die aan deze aandoening lijden, hebben een beperkte emotionele expressie. Gebrek aan sociale interactie die optreedt, kan ook het leven van patiënten verstoren.
Symptomen van schizoïde stoornis
Schizoïde stoornis begint over het algemeen in de vroege volwassenheid, maar sommige kenmerken kunnen in de kindertijd worden waargenomen. De volgende kenmerken kunnen worden getoond door iemand met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis:
- Liever alleen zijn
- Kies ervoor om je eigen activiteiten te doen
- Geen hechte relatie willen of niet genieten
- Alsof je je niet leuk voelt
- Heeft moeite om emoties te uiten en gepast te reageren op situaties
- Lijkt geen gevoel voor humor te hebben
- Onverschillig of koud zijn tegenover anderen
- Lijkt motivatie en doel te missen
- Reageert niet op complimenten of kritische opmerkingen van anderen
- Vaak niet getrouwd
- Niet geïnteresseerd in seksuele relaties
- Heb geen goede vrienden
- Vaak dagdromen.
In tegenstelling tot schizotypische stoornis en schizofrenie, ervaart schizoïde stoornis geen paranoia, hallucinaties en heeft het geen vreemde spraakpatronen, zodat het nog steeds zinvol is tijdens het spreken. Mensen met deze persoonlijkheidsstoornis presteren ook beter in banen waarvoor ze alleen moeten werken. Een schizoïde stoornis kan het voor patiënten echter moeilijk maken om naar behoren te functioneren op school, op het werk, op sociaal gebied of op andere gebieden die sociale interactie vereisen.
Oorzaken van schizoïde stoornis
De exacte oorzaak van een schizoïde persoonlijkheidsstoornis is niet bekend, maar een combinatie van genetische en omgevingsfactoren, vooral in de vroege kinderjaren, kan een rol spelen bij het ontstaan van de stoornis. De factoren die het risico van een persoon op het ontwikkelen van een schizoïde stoornis kunnen vergroten, namelijk:
- Een ouder of familielid hebben met een schizoïde, schizotypische of schizofrene persoonlijkheidsstoornis.
- Ouders hebben die koud, onoplettend of niet reageren op de emotionele behoeften van hun kind.
- Een sombere jeugd waar noch warmte noch emotie te vinden was.
Als ze niet onmiddellijk worden behandeld, kunnen mensen met een schizoïde stoornis andere persoonlijkheidsstoornissen, ernstige depressies of angststoornissen ontwikkelen die hun leven kunnen verslechteren. Aarzel daarom niet om een psycholoog of psychiater te raadplegen zodat je direct de juiste behandeling kunt krijgen. [[Gerelateerd artikel]]
Hoe om te gaan met een schizoïde stoornis?
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis zoeken vaak geen behandeling vanwege hun sociaal isolement. Hij of zij kan ook moeite hebben met het ontwikkelen van interacties met de therapeut. Terwijl de behandeling van een schizoïde stoornis een positieve invloed kan hebben op de kwaliteit van leven van de patiënt. De behandelingsopties die vaak worden gebruikt om schizofrenie te behandelen, zijn onder meer:
In psychotherapie zullen mensen met een schizoïde stoornis een therapeut ontmoeten en hun moeilijkheden bespreken om emotioneel en sociaal open te zijn. Cognitieve gedragstherapie kan ook nodig zijn om de overtuigingen en gedragingen te veranderen die al lang een probleem voor u zijn. De therapeut zal altijd luisteren en de persoon met een schizoïde stoornis begeleiden zonder zichzelf te hard te pushen, zodat hij het comfortabel kan volgen.
Groepstherapie stelt mensen met schizofrenie in staat om te communiceren met anderen die ook nieuwe interpersoonlijke vaardigheden oefenen. Daarnaast kan deze therapie ondersteuning bieden en sociale vaardigheden verbeteren van mensen met een schizoïde stoornis.
Hoewel er geen specifieke medicatie is om schizoïde persoonlijkheidsstoornis te behandelen, kunnen bepaalde medicijnen helpen bij mogelijke angst- of depressieproblemen. Daarnaast is ook steun van de familie hard nodig zodat de toestand van mensen met schizoïde direct verholpen is. Door de juiste behandeling te krijgen, kan de schizoïde stoornis worden gecontroleerd, zodat het leven van de patiënt beter wordt.
